میثم هاشم خانی
مجازات زندان برای افرادی که در تلگرام گروه یا کانال می‌سازند، در کنار اختصاص بودجه از بیت‌المال برای حمایت مالی از پیام‌رسان‌های داخلی نورچشمی، اجزای کلیدی طرحی‌ست که برخی از نمایندگان مجلس اخیرا در دستور کار قرار داده‌اند. مسیری مشابه حمایت از خودروسازان نورچشمی از طریق ارائه انبوه دلارهای دولتی، ارائه انبوه وام‌های کم‌بهره، تعیین تعرفه گمرکی سنگین برای واردات خودروی خارجی و نهایتا اختصاص بودجه هنگفت برای واردات بنزین و فروش آن به قیمتی معادل یک‌پنجم میانگین قیمت کشورهای همسایه (برای ایجاد توجیه اقتصادی در خرید خودروهای پرمصرف داخلی). یا چیزی مشابه مسیر حمایت از پتروشیمی‌های نورچشمی از طریق توزیع انبوهی از دلار ارزان و ارائه مواد اولیه بسیار ارزان. یا چیزی مشابه حمایت از بانک‌های نورچشمی از طریق اختصاص بودجه بیت‌المال برای پوشش ضرر و زیان کمرشکنی که عمدتا بر اثر انواع فساد بانکی ایجاد شده است.
بخشی از انواع یارانه سیاه اختصاص‌یافته برای حمایت از خودروسازان و پتروشیمی‌ها و بانک‌های نورچشمی، مستقیما از بودجه بیت‌المال تامین شده است. بخشی دیگر از طریق مالیات تورمی (چاپ پول و سایر سیاست‌های دارای تاثیر تورمی مشابه)، بخشی هم از طریق دریافت مالیات‌های سنگین‌تر از کارمندان و کارگران و کارآفرینان حوزه‌هایی مانند گردشگری و ICT.
هر قدر در ۵۰ سال اخیر این سیاست‌ها به تقویت صنعت خودرو و پتروشیمی و بانک منجر شد، سیاست‌های مشابه هم به تقویت پیام‌رسان‌های داخلی منجر می‌شود...
علم اقتصاد، راه تقویت کسب‌وکارها را در اکسیر «رقابت» می‌داند. یعنی اینکه اولا، راه‌اندازی کسب‌وکار توسط "هر" سرمایه‌گذار کاملا آزاد بوده و فرآیند صدور مجوزهای مورد نیاز در سریع‌ترین زمان ممکن انجام شود. ثانیا، همه صاحبان کسب‌وکار دارای نرخ مالیات مشابه، نرخ دلار مشابه و نرخ وام مشابه باشند و در نتیجه، تنها راه افزایش سود خود را در جلب رضایت حداکثری «مشتریان» بدانند و نه در لابی برای جلب رضایت حداکثری «سیاست‌گذاران» و دریافت انواع دوپینگ‌های اقتصادی. چه بسا اگر قواعد اقتصاد رقابتی (با تعریف بالا) در خودروسازی و پتروشیمی و پیام‌رسان‌های داخلی حاکم بود، هم‌اکنون رونقی به مراتب بیشتر را در این حوزه‌ها شاهد بودیم.
نکته آخر اینکه، حمایت از «رونق تولید» معمولا کاملا در تضاد با حمایت از «تولیدکنندگان» است. اولی از طریق ایجاد «فضای رقابت اقتصادی سالم» محقق می‌شود و دومی از طریق ایجاد انحصار و سپس اعطای انواع یارانه سیاه به تولیدکنندگان نورچشمی.
حتی اگر همین امروز همه تحریم‌های خارجی لغو شوند، باز هم انتخاب رویکرد دوم توسط سیاست‌گذاران، برای به فلاکت کشاندن اقتصاد ملی کفایت می‌کند . . .