خودرو از وارداتش تا تولید و فروشش با فساد همراه شده است. صنعت سوگلی دولت، هرروز ماجرایی از فساد رو میکند. چند ماه پیش در ماجرای واردات و ثبت سفارشها فساد گسترده رخ داد. بعد همزمان با اینکه تولید با مشکل مواجه شد، در زمان پیشفروشها فسادی دیگر آشکار شد. همزمان که مردم عادی نمیتوانستند در سایتها ثبتنام کنند و تنها عدهای خاص هرروز خودرویی جدید از همین سایتها میخریدند، مشخص بود که سایتی پنهانی و ثبتنامهای زد و بندی در کار است. اما حالا به نظر میرسد حتی در مراحل تولید هم فساد گسترده رخ داده است. فساد گسترده در صنعتی رخ داده که به «سوگلی» دولت معروف است. چراکه با وجود بدهیهای فراوان و زیانهای انباشته و کیفیت پایین و فساد زیاد هنوز هم هزار میلیارد هزار میلیارد وام و تسهیلات دریافت میکند تا «آب در دلش تکان نخورد».
دومینوی برخوردها
بازار خودرو که مانند دیگر بازارها به هم ریخت و قیمتها چند برابر شد، قرار شد برای آرام کردن بازار، خودروی بیشتری عرضه شود تا تعادل به عرضه و تقاضا برگردد. اما زمان سررسید پیشفروشها آنقدر طولانی بود که عملاً تأثیری در بازار نگذاشت. بعد مسئولان به فکر «فروش فوری» افتادند؛ فروش فوری که با خود فساد کلان به ارمغان آورد. درواقع مردم عادی تقریبا هیچوقت نتوانستند در این فروش فوریها ثبتنام کنند و تنها عدهای خاص موفق به این کار میشدند. همین ماجرا وجود سایتهای مخفی و پنهان در پس سایتهای آشکار ثبتنام را محتملتر میکرد.
ماجرا چند ماه ادامه پیدا کرد تا اینکه بالاخره چند روز پیش خبر رسید به دستور دستگاه قضایی ۲۵ نفر از مدیران سایپا دستگیر، ممنوعالخروج و دادگاهی شدند؛ همچنین حسابهای مدیرعامل ایرانخودرو بسته و با غولهای قطعهساز متخلف که در ازای دریافت ارز دولتی قطعهای ندادند، برخورد شد.
چند روز پیش نامهای در فضای مجازی دستبهدست شد که نشان میداد دستورالعمل اداره دعاوی حقوقی بانک مرکزی و حکم قضائی بازپرس شعبه ۱۴ ناحیه ۲۸ دادسرای عمومی و انقلاب تهران درباره مدیرعامل گروه صنعتی ایرانخودرو است. در این نامه گفته شده بود که بانک مرکزی به همه بانکها نامه زده و دستور داده تمام حسابهای هاشم یکهزارع (مدیرعامل شرکت ایرانخودرو) را مسدود کنند و هیچ خدمات بانکی به او ندهند. همان زمان خبرگزاریها به نقل از یک منبع آگاه اعلام کردند که دلیل بسته شدن حسابهای یکهزارع، مدیریت سابق او در ایرانخودرو دیزل بوده است.
البته ماجرا تنها به یکهزارع خلاصه نمیشد. در همین فضای مجازی، حکم بازپرس شعبه پنجم دادسرای کارکنان دولت هم دستبهدست میشد که نشان میداد سیدجواد سلیمانی، مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا، با حکم بازپرس شعبه پنجم دادسرای کارکنان دولت از اسفند سال گذشته برای شش ماه ممنوعالخروج شده است.
این موضوعات تنها به فضای مجازی ختم نشد، هفته اول مردادماه غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضائیه، با تشریح جزئیات بازداشت مدیران ارشد سایپا گفته بود: «پرونده تشکیلشده و افرادی تحت تعقیب قرار گرفتند. این پرونده ۲۵ متهم دارد که شش نفر بازداشت هستند.» به گفته او، برخی از بازداشتیها از مدیران شرکت سایپا هستند و برخی از نمایندگیها و شرکتهایی که به نمایندگی از سایپا مبادرت به ثبتنام و واگذاری خودرو میکردند.
فساد جدید در خودرو
به نظر میرسد با فسادهای روزبهروزی که منتشر میشود، دیگر خبر پرونده ۲۵ نفره خودروسازان قدیمی شده است. حالا ماجرایی جدید از فساد در خودروسازی رو شده است. از روز جمعه، بهرام پارسایی، سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی شروع به انتشار رشته توئیتهایی درباره تخلف در صنعت خودروسازی کرد. او نوشت: «فساد خودروسازی جدید نیست. در دهه ۷۰ که بزرگترین اختلاس تاریخ کشور ۱۲۳ میلیارد بود، برای طراحی سمند، ۱۲۰ میلیارد تومان با ارز ۴۰۰ تومانی، معادل ۳۵۰۰ میلیارد تومان امروز، پرداخت شد و این طراحی گران نه جذاب بود نه استاندارد. البته این مبلغی است که خودروساز اعلام کرده، اما اسنادی در دست است که نشان میدهد وام اخذشده بابت طراحی خودروی ملی بیشتر از این مبلغ است و این در حالی است که یک طراح ایرانی برندهای معتبر خودرو در جهان، همان زمان حاضر بود به رایگان، طراحی خودروی ملی را انجام دهد. اما چون برای سودجویان، منفعت نداشت، نپذیرفتند. زمان استاندارد طراحی یک خودرو در جهان هم دو تا سه سال است ولی طراحی سمند ۷ سال زمان برد. این مشت نمونه خروار بود و بهزودی پردهای دیگر از یک فساد بزرگتر در #مافیای_خودرو را اعلام میکنم.»
پارسایی به قولش عمل کرد و دو روز بعد ماجرایی جدید را مطرح کرد و از هزینه ۲۵۰ میلیون دلاری طراحی صندوق خودروی پژو ۲۰۶ خبر داد. او در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به تهیه گزارش مربوط به صنعت خودرو در کمیسیون اصل ۹۰ گفت: «در جریان تهیه این گزارش آنچه برای من اثباتشده، فساد کلان و عدم نظارت بر خودروسازی و تبدیل خودروسازان به یک مافیای قدرتمند است. یکی از مواردی که ما در این گزارش به آن رسیدیم و من چند بار این موضوع را ناباورانه مطالعه کردم، هزینه سنگین طراحی صندوق خودروی پژو ۲۰۶ است. همانطور که میدانید پژو ۲۰۶ ساخت فرانسه و طراحیشده در فرانسه است و در ایران تنها یک صندوق به آن اضافهشده و تبدیل به پژو SD شده است. طبق اسناد فقط بابت طراحی صندوق پژو ۲۰۶، ۲۵۰ میلیون دلار هزینه شده که با ارز امروز قیمت آن به ۳ هزار میلیارد تومان میرسد. این در حالی است که با این میزان پول میشد یک خط کامل تولید خودروی جدید را طراحی کرد.»
به گفته او، موارد اینچنینی است که باعث میشود قیمت تمامشده خودروهای بیکیفیت در کشور ما چندین برابر خودروهای باکیفیت خارجی باشد و هزینه آن هم از جیب مردم پرداخت میشود. پارسایی همچنین ادامه داد: «بین سالهای ۸۴ تا ۹۳ به دلیل غیراستاندارد بودن و جذاب نبودن سمند سه مرحله تغییرات در آن ایجاد کردند که آن هم مجموعاً ۱۱۰ میلیارد تومان هزینه داشته است، یعنی برای طراحی خودروی سورن ۲۲ میلیارد تومان، برای طراحی خودروی دنا ۴۹,۵ میلیارد تومان و برای طراحی خودروی دنا پلاس ۳۹.۵ میلیارد تومان هزینه شده است.»
بنابراین به نظر میرسد طراحی خودرو یکی از منافذی است که خودروسازان به دلیل روحیه و عملکرد انحصارطلبیشان نهایت سوءاستفاده را از آن داشتهاند. شاید همین طنز تلخی که گفته میشود در ایران چراغ خودرو که تغییر میکند، به چشم مسئولان گویا مدل آن تغییر کرده و به بازار عرضه میشود، واقعیت تلخی باشد که دلالان از آن میلیارد میلیارد پول به جیب میزنند. البته گویا خط تولید و مدل و فساد تنها مربوط به داخل کشور نیست. به گفته پارسایی، در دولت دهم ایرانخودرو را وادار کردند در یکی از کشورها خط تولید راه بیندازد به همین منظور ۹۰ میلیون دلار در آنجا هزینه شد که بعد از صرف این هزینه کشور مقصد گفت که تا ۱۰ سال دیگر به آنها برق نمیدهد و این حجم سرمایه ملی در آنجا از دست رفت و هیچکسی هم مؤاخذه نشد.
وقتی به بدهکار کلان وام داده میشود
دیماه سال گذشته عباس تابش، رئیس سازمان حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان در برنامه گفتوگوی ویژه خبری شبکه دو سیما گفت: «برای بهبود وضعیت تولید در دو خودروساز بزرگ کشور ۱۵ هزار میلیارد تومان بهعنوان سرمایه در گردشگر به آنان پرداخت خواهد شد.» به گفته او، از مبلغ ۱۵ هزار میلیارد تومان تسهیلات بانک مرکزی، ۱۱ هزار میلیارد تومان به صنعت قطعهسازی تخصیص مییابد که برای حفظ اشتغال در صنعت قطعهسازی بوده است.
همان زمان در حالی صحبت از اعطای وام به خودروسازان میشد که آنها با زیانهای انباشته و البته بدهیهای فراوان مواجه بودند. پیشتر علیلو رئیس هیئت تحقیق و تفحص از خودروسازان گفته بود: «ارائه تسهیلات بانکی به خودروسازان خیانت است.» شهریور سال ۹۴، علیلو رئیس هیئت تحقیق و تفحص از خودروسازان، جلسه بررسی مشکلات صنعت را که به درخواست دولت در کمیسیون تلفیق مجلس برگزار شد، سناریوی خیلی بد وزارت صنعت برای اخذ مجوز جهت ارائه تسهیلات چند هزار میلیاردی به خودروسازان عنوان کرده و ادامه داده بود: «در این جلسه که وزیر صنعت به همراه معاونان و مدیران عامل شرکتهای خودروساز و اکثریت رؤسای بانکها و رئیسکل بانک مرکزی حضور داشتند، برخلاف دستور جلسه که بررسی مشکلات صنعت بود، آقایان میخواستند با مباحث دروغ و زشتی چون امنیتی خواندن صنعت خودرو و اینکه دستور از بالا رسیده است ما را مجاب کنند که وضعیت خودروسازها بحرانی است و بیایید به آنها تسهیلات چند هزار میلیاردی بدهید و مسیر جلسه به ارائه تسهیلات حدود ۲ تا ۳ هزار میلیاردی به هرکدام از شرکتهای خودروساز برده شد و ما هم اعلام کردیم که این کار خیانت به مردم و صنعت خودرو است.»
او همان زمان گفته بود: «یک سال پیش (سال ۹۳) سایپا حدود ۳ هزار میلیارد تومان بدهکار بود که درحالحاضر (سال ۹۴) این رقم به ۶ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان رسیده است. اگر سایپا با همین روال فعالیت کند قطعاً در آینده قادر به حفظ خود نخواهد بود. باید افشا کنم که در تحقیق و تفحص از خودروسازان، به دو یا سه مورد از شرکتهای خودروساز هزار تا ۲ هزار میلیارد تومان وام دادهاند اما آنها این مبلغ را در خط تولید هزینه نکردهاند و همین میزان وام اخذشده به بدهیهای آنها اضافه شده است. خودروساز تسهیلات ارائهشده بانکی را در هزینههای جاری صرف میکند و خیانت است که ما زیان انباشته شرکتها را افزایش دهیم. در سایه این زیان هزینههای مالی که جای تأمینی ندارد هم افزایش پیدا کرده و درنهایت بر قیمت خودروها افزوده میشود. این یک دور باطل است که چندین سال است در صنعت خودروسازی کشور در حال تکرار است.» سال ۹۱ هم مهدی غضنفری، وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت، از پرداخت ۱۰۰۰ میلیارد تومان سرمایه در گردش به دو خودروساز بزرگ کشور گفته بود که قرار بود ۶۰ درصد از تسهیلات بابت بدهی خودروسازان به قطعهسازان پرداخت شود. حالا هم به گفته سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس «خودروسازها ۲۵ هزار میلیارد تومان خودرو پیشفروش کردند، ۳۰ هزار میلیارد تومان به بانکها و ۲۵ هزار میلیارد تومان به قطعهسازان بدهکارند و ۳۰ هزار میلیارد تومان هم زیان انباشته دارند. اینکه چرا تاکنون با آنها برخورد نشده، جای سؤال دارد اما به نظر میرسد یکی از راههایی که بهراحتی میتوانستند به جیب مردم دستبرد بزنند، همین بهاصطلاح طراحیهای کارشناسی نشده است که به خاطر آن به منافع کلان رسیدند.» با این حساب به نظر میرسد صنعت سوگلی دولت جای کار زیادی برای بررسی و تحقیق و تفحص دارد.