سالهاست که اصفهان استان اول در فرار سرمایه است و فعالان اقتصادی آن راه خروج سرمایه های خود را در پیش گرفته اند. اما آیا راهی برای جلوگیری از خروج سرمایه از این استان وجود دارد؟ مسعودجمالی می گوید: اصفهان در مقایسه با سایر استانهای کشور اوضاع خوبی  ندارد و  شاخص «عمل نکردن مسئولان ملی و استانی به وعده ها» در این استان بیداد می کند. او که خود تولیدکننده و از تجار شناخته شده کشور است تاکید دارد: در اصفهان گوش ها پر از وعده های رنگارنگی است، که محقق نگردیده و باعث فرار سرمایه ها از این شهر شده است. انتخاب "مسعودجمالی" به عنوان رییس انجمن مدیران صنایع اصفهان بهانه گفت وگوی "نوسان" با او بود؛

نوسان: اخیرا به عنوان رییس انجمن مدیران صنایع اصفهان برگزیده شدید؛ اوضاع و احوال این روزهای صنایع چطور  است و آیا به واقع حال صنعت و تولید خوب است؟

فعالیت صنعتی در زمره سرمایه گذاری بلند مدت است و هر سرمایه گذاری تولیدی بلند مدت نیازمند ثبات نسبی حاکم بر محیط کسب و کار است. این در حالی است که در ایران مولفه های متغیر محیط کلان اقتصاد نه تنها ثابت نیست بلکه حتی قابل پیش بینی هم نیست. شاخص محیط کسب و کار ایران رتبه ای بهتر از 127 در جهان را نتوانسته است رقم بزند و حتی در بین کشورهای همسایه هم جایگاه مناسبی نداریم و این نمایانگر مشکلات زیادی است که فعالان اقتصادی هر روز با آن مواجه هستند.  

نوسان: با این وصف سرمایه گذاری در تولید و صنعت ریسک بالایی دارد. از دید شما چه عواملی سرمایه‌گذاری در تولید را به خطر می‌اندازد؟

در ۱۰ سال منتهی به سال ۱۳۹۹، روند عمومی سرمایه گذاری در کشور نزولی بوده و میانگین آن در سال گذشته منفی ۴.۷۹ درصد شده است.سال ۱۳۹۹ برای دومین سال متوالی، نرخ استهلاک از نرخ سرمایه گذاری در ایران بالاتر رفته است. این به معنای آن است که اگر این روند ادامه پیدا کند، عملا به جای سرمایه جدید، سرمایه‌گذاری‌های گذشته نیز در حال از دست رفتن هستند و هرچه این روند طولانی‌تر شود، شکاف میان سرمایه گذاری‌های جدید و استهلاک افزایش خواهد یافت. در حوزه‌های مختلف اقتصادی، در دهه ۹۰رشد منفی سرمایه گذاری داشته ایم ، سرمایه گذاری در حوزه ماشین آلات به طور میانگین منفی ۷.۳ درصد وبیشترین رشد منفی را داشته است میانگین رشد سرمایه گذاری بخش خصوصی نیز در این سال‌ها منفی ۳.۷ درصد بوده است. و این نشان گر دیگری از حال بد صنعت است . صنعتی که نیاز به بروزرسانی ماشین آلات و ورود فن آوری های جدید دارد با فرار سرمایه ها به سمت بازارهای غیر مولد و واسطه گری مواجه شده است .

نوسان: به نظر می رسد هر دولتی هم که آمده استراتژی قبلی را کنار گذاشته و دوباره یک استراتژی جدید برای توسعه صنعتی نوشته، فکر می‌کنید بر اساس چه استراتژی برای توسعه صنعتی می‌توان پیش رفت که موفقیت‌آمیز باشد؟

اصولا استراتژی توسعه در کشور وجود ندارد و عملکرد ما در مورد سند چشم انداز 1404 هم مبین این قضیه است. توسعه تعریف علمی دارد، اقتصاد مولفه های مشخص دارد و با دستور اصلاح نمی شود. مدیریت یک علم است ولی متاسفانه در کشور باب شده که دولت ها بدون پشتوانه علمی مدل اختراع می کنند نتیجه آن شده که در شاخص تبدیل پول به توسعه در بین 146 کشور جهان در رتبه 143 قرارداریم این به این  معنی است که ما تبهر خاصی در از بین بردن منابع کشور داریم که ناشی از توهم دولت ها در دانایی و برنامه ریزی توسعه ای است. 

نوسان: در گزارشی که اخیرا در شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی اصفهان اعلام شد همچنان اصفهان را صدرنشین سرمایه گریزی در بین استانهای کشور اعلام کرد. از دید شما به عنوان فعال بخش خصوصی برای درمان این مشکل چه راهکاری وجود دارد؟

ما در شاخص امنیت سرمایه گذاری هم نه تنها در جهان جایگاه مناسبی نداریم  بلکه در استان اصفهان که از قطب های صنعتی کشور است، در مقایسه با سایر استانها اوضاع خوبی نداریم. بر اساس مطالعات مرکز پژوهشهای مجلس نامناسب ترین مؤلفه  امنیت سرمایه گذاری که فعالان اقتصادی را بیش از همه آزار می دهد «عمل نکردن مسئولان ملی و استانی به وعده های داده شده است» که متاسفانه سالهاست مغفول مانده است و در استان اصفهان هم گوش ها پر از وعده های رنگارنگی که از آب گرفته تا مالیات محقق نگشته است و باعث فرار سرمایه ها از اصفهان می شود.

نوسان: تشکل‌ها و اتحادیه‌های صنفی و اقتصادی در هر کشوری مهم‌ترین پایگاه بخش خصوصی هستند. اما نشانی از آنها در تصیم گیری های کلان اقتصادی وجود دارد. از دید شما دلایل بازی ‌ندادن آنها در تصمیمات کلان این حوزه چیست؟

درعصري كه ارتباطات فردی جاي خود را به ارتباطات گروهي سپرده است و جوامع بر اساس عقل و خرد جمعي اداره مي‌شوند، مي‌توان به نقش تشكل‌ها در اداره آگاهانه جامعه پي برد و جايگاه آنها را به درستي تعريف و تبيين كرد. در کشورهای توسعه یافته تشکل های اقتصادی نقش مهمی در تدوین قوانین داشته، دولت و تشکل ها با همفکری نقش موثر تری در شکوفایی اقتصادی دارند. در ایران تشکل های اقتصادی درقانون مشاور سه قوه هستند و بر اساس قانون بهبود محیط کسب و کار دولت موظف به مشورت با تشکل ها شده است ولی شاهد آن هستیم که در عمل، نقش پررنگی به آنها سپرده نمی شود. در این بین تفکر انحصار طلبانه دولت ها که ناشی از سهم بالای 80 درصدی دولت در اقتصاد است درکنار تکرار کمبود ها ونقاط ضعف دولت بدون دادن پیشنهاد های اصلاحی از طرف تشکل ها  باعث شده دوطرف به جای تعامل، تقابل داشته باشند.ممکن است وزیری به خاطر زکاوت ارتباط بهتر و سازنده ای با تشکل ها داشته باشد ولی با تغییرات کابینه و تفکردولت جدید این ارتباط خیلی سازنده نباشد. شاخص حکمرانی خوب یکی  از مهترین شاخص های توسعه در جهان است که ایران متاسفانه در رتبه مناسبی قرار ندارد. باید بپذیریم  مشاركت و همدلي در ساخت نظام اقتصادي و اجتماعي نه تنها موفقيت آن نظام را تضمين‌ مي‌كند بلكه محور‌های نظام را بر پايه سلسله‌ای از واقعيت‌های جامعه  قرار مي‌دهد  و نه بر اساس دیدگاه های مدیران دولتی. دولت و مراجع تصمیم‌گیرباید تشکل‌های اقتصادی را در نقش تصمیم ساز و تنظیم گر روابط دولت و بخش خصوصی به رسمیت شناخته و از ظرفیت‌های آنها استفاده نمایند.

نوسان: شما اخیرا به عنوان رییس انجمن مدیران صنایع اصفهان انتخاب شدید. کمی از ساختار و نقش این تشکل صنعتی و اولویتهای پیش روی آن بگویید

انجمن مدیران صنایع از تشکل های قدیمی و تاثیرگذار است که در این دوره سعی خواهیم کرد با روشنگری و همفکری صنعتگران ،گام های موثرتری در رساندن صدای بخش خصوصی واقعی به مسولان برداریم . بخش خصوصی که با تکیه بر توانمندی های خود و به دور از وابستگی ها دولتی و سیاسی رشد نموده است و می تواند بیانگر دیدگاهای اقتصادی مبتنی بر واقعیت های جامعه و بدور از سهم خواهی و توزیع رانت باشد. توجه بیشتر به فن آوری های نوین و ترویج نوآوری در بین اعضا از اهداف دیگر دوره جدید انجمن می باشد.با توجه به نیاز روز افزون کشور به صادرات پایدار و پتانسیل  بالای صنعتی که در استان موجود است، توجه بیشتر به ارتقا توانمندی های صادراتی و تشکیل کنسرسیوم های صادراتی با همکاری سایر تشکل ها و نهاد های تصمیم ساز اولویت دیگر ما می باشد .