حسین بیات، متولد 1359 در اراک است. مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی متالورژی از دانشگاه صنعتی اصفهان اخذ کرده و این رشته را تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاداسلامی واحد نجف آباد ادامه داده است. ورود به عرصه اقتصاد را از شهرک علمی- تحقیقاتی اصفهان آغاز کرد. پس از این تجربه، مراکز آموزش خانه صنعت و معدن ایران را با حمایت و همراهی اساتید به نامی چون مهندس اجلالی، مهندس ادب آوازه، دکتر نیرومند و مهندس خطیب زاده، راه اندازی کرد و آن را توسعه داد. هم اکنون 25 مرکز آموزش خانه صنعت و معدن توسط وی اداره می شود. او همچنین هلدینگ سرمایه گذاری " آراد" را راه اندازی کرد که در حوزه های رسانه، ورزش، صنعت گردشگری و صنعت ساختمان فعال است
پروژه ملی بزرگ ترین دهکده ورزشی کشور در شهرکرد و پروژه سیتی سنتر غرب اصفهان در فولادشهر، دو پروژه ای هستند که توسط حسین بیات سرمایه گذاری شده و در زمینه جذب توریست و صنعت گردشگری، نقش آفرین خواهند بود. به بهانه معرفی این دو پروژه در هفتمین نمایشگاه صنعت گردشگری اصفهان، گفت و گویی در این خصوص ترتیب دادیم که در ادامه می خوانید.
اقتصاد بازار: در ابتدا در خصوص فعالیت های هلدینگ آراد، توضیح بفرمایید.
هلدینگ آراد متشکل از یک مجموعه شرکت است که در زمینه های مختلفی چون حوزه ساخت و ساز، ورزش، گردشگری و رسانه فعالیت دارد. در حوزه صنعت ساختمان، مجموعه " آراد استون" تولیدکننده سنگ های مصنوعی ساختمان مشغول به فعالیت است که یک خط تولید در اصفهان و یک خط تولید در کرج دارد و از سال 1389 آغاز به کار کرد. در حوزه ورزش، باشگاه فرهنگی- ورزشی آراد را تأسیس کردیم که تیم فوتبال این باشگاه در لیگ دسته دو باشگاه های کشور حضور دارد و تیم جودو آن نیز سال گذشته موفق شد مقام سوم کشوری را به دست آورد. این مجموعه همچنین مجتمع فرهنگی- تفریحی فولادشهر را خریداری کرده و مجوز احداث مجتمع سیتی سنتر غرب اصفهان واقع در فولادشهر را دریافت کرده است. ساخت برج علم و فناوری شهرک علمی- تحقیقاتی که به عنوان یک پروژه الگو در کشور اجرا می شود و ساخت و ساز مجتمع های مسکونی از دیگر فعالیت های هلدینگ آراد است. علاوه بر آن، مجوز ساخت دهکده المپیک را در سال 93 همزمان با سفر ریاست جمهوری به استان چهارمحال و بختیاری اخذ کردیم که 256 هکتار وسعت دارد. زمین این پروژه از اهالی منطقه خریداری شده نه اینکه از سوی دولت و در سفر رییس جمهور دریافت کرده باشیم. در کنار آن در زمینه امور عام المنفعه، صندوق قرض الحسنه قائم آل محمد را در زرین شهر تأسیس کردیم. هفته نامه کیمیای ایران نیز با رویکرد اقتصادی و به ویژه صنعت گردشگری به همت این هلدینگ منتشر می شود و از این طریق در زمینه مطبوعات نیز فعالیت و سرمایه گذاری داشته ایم. تلاش داریم با اجرای این پروژه ها، علاوه بر فعالیت های اقتصادی، مسوولیت های فرهنگی و اجتماعی خود را نیز انجام دهیم.
اقتصاد بازار: در بحث مکان یابی پروژه سیتی سنتر غرب اصفهان واقع در فولادشهر، بفرمایید که این مکان یابی بر چه اساسی صورت گرفت؟
ما در حوزه غرب اصفهان، تراکم جمعیتی بسیار زیادی داریم و نبود امکانات رفاهی- تفریحی برای این جمعیت بسیار احساس می شود. مخاطب و گروه هدف ما یکی استانی و ملی است و دیگری منطقه ای؛ در این پروژه جاذبه های مهمی همچون بزرگترین آکواریوم آب های شور ایران و رقص آب و آتش پیش بینی شده است، همچنین با ساخت هتل آپارتمان و رستوران ها تلاش داریم جاذبه لازم را برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم کنیم. از نظر مکان یابی می توانم بگویم این پروژه پلاک یک فولاد شهر است و با توجه به ارتفاع و سطح دسترسی این منطقه، مکان یابی خوبی داشته است.
اقتصاد بازار: در خصوص پروژه دهکده المپیک هم توضیح بفرمایید. با توجه به این که این طرح، ملی است و بزرگ ترین دهکده ورزشی کشور نامیده شده است.
در ایران بسیاری از تیم های ورزشی، به یک کمپ حرفه ای در ارتفاع نیاز دارند. چون در ارتفاعات، اکسیژن رقیق است و ریه قوی می شود. استان چهار محال و بختیاری، بام ایران است و ما پروژه دهکده المپیک را در این استان احداث خواهیم کرد. از طریق این پروژه ما می توانیم توریست ورزشی جلب کنیم. همکاری های خوبی را از سوی مسوولان استان چهار محال و بختیاری شاهد بودیم. در شهر سامان، که خود جاذبه های گردشگری طبیعی زیادی دارد، یک اردوبام ورزشی ایجاد خواهد شد که دسترسی به آن هم آسان و مناسب است. کل پروژه، 7 فاز است که تا اجرایی شدن کامل، 6 سال زمان نیاز دارد. 70 درصد پروژه تا پایان سه سال یعنی تا سال 97 بهره برداری می شود که شامل مجموعه ورزش های آبی، زمین گلف، هتل 5 ستاره و مجموعه ورزشی سرپوشیده و روباز خواهد بود و به یکی از قطب های جلب توریست ورزشی در کشور تبدیل خواهد شد.
اقتصاد بازار: چرا به سرمایه گذاری در حوزه صنعت گردشگری ترغیب شدید؟ چون خیلی ها می گویند که سرمایه گذاری در این صنعت جواب نمی دهد و زیان ده است.
کسانی که می گویند گردشگری زیان ده هست یا کار کردن در این حوزه در ایران فایده ای ندارد، قطعاً علم کافی به این موضوع ندارند و یا در اقتصاد سالم کار نمی کنند. این صنعت، صنعتی اشتغال زا است و نسبت به تولید، حجم سرمایه گذاری کمتری نیاز دارد. سازگار با محیط زیست است و اشتغال پایدار و ماندگار دارد. در صنایع تولیدی، خط تولید باید به روز باشد، و تکنولوژی باید مرتب به روز شود اما میراث تاریخی و طبیعی و آثار ملی هرچقدر کهنه تر شوند، ارزشمند ترند. دوم اینکه کشور ما پتانسیل گردشگری بسیار بالایی دارد، کشوری مانند امارات یک صحرا بیشتر نبوده است اما ایران دریا، کوه، کویر و آب و هوای دشتی، آبشارهای بسیار زیبا و تمام آن چه را که سلیقه های مختلف آب و هوایی را راضی می کند، یک جا دارد و همه آن چه در ترکیه و دبی وجود دارد در ایران تجمیع شده است. متأسفانه عملکردهای دولتی در سیستم گردشگری مناسب نبوده و طرح های خوب به درستی اجرا نشده اند. شاید همین امر رغبت سرمایه گذاری را کم می کند. یک مسأله دیگر هم هست و آن این که افراد سودجو به اسم سرمایه گذار آمده اند تا اراضی ملی را مصادره کنند و تسهیلات بانکی دریافت کنند، همین موضوع دولت را نسبت به سرمایه گذاران بدبین کرده است. در حوزه گردشگری طرح های بسیار زیادی در کشور وجود دارد که فقط تابلوهایش را زده اند و رها شده است، مناطق گردشگری زیادی به این وضعیت دچار است. این در حالی است که ما برای ساخت دهکده المپیک، خرید زمین و انتقال آب را با هزینه خود انجام دادیم و حسن نیت خود را ثابت کردیم.
اقتصاد بازار: موانع بخش خصوصی بر سر راه سرمایه گذاری در صنعت گردشگری چیست؟
تنها مسأله این است که روند مجوزها کمی طول می کشد که باید راحت تر انجام شود و این بروکراسی ها مختصر شود. بنده تصمیم داشتم یک شهرک تفریحی در منطقه شهرضا احداث کنم که به دلیل همین مسایل سخت و پیچیده اخذ مجوز، منصرف شدم. همین است که سرمایه گریزی ایجاد می شود و سرمایه گذار، فراری می شود. صنعت گردشگری آن قدر ظرفیت دارد که دو وزارتخانه نیاز دارد نه یک سازمان که زیرمجموعه یک وزارت خانه است. فکر می کنم این صنعت مظلوم واقع شده و بهای کافی به آن داده نمی شود. در ایام تعطیلات در استان چهار محال و بختیاری، دو میلیون نفر به این استان می روند، اگر ما تبلیغات بهتر و امکانات رفاهی بیشتر و کامل تری داشته باشیم، قطعاً بیش از این ها گردشگر خواهیم داشت. ما در کویر، در کوهستان، در جنگل و هر کدام از این تنوع آب و هوایی باید جذابیت ها و مراکز تفریحی خاص خودش را ایجاد کنیم. اگر گردشگری کوهستان، گردشگری جنگل و کویر را توسعه دهیم، درآمدهای نفتی ما در مقابل صنعت توریسم ناچیز می شود. دولت مردان باید در بحث گردشگری برنامه ریزی دقیق تری انجام دهند. سرمایه گذار باید مورد حمایت باشد و به او ارزش دهند. وقتی استاندار چهارمحال و بختیاری خودش پیگیر کار من است و اهمیت سرمایه گذاری گردشگری در استانش را می داند، من به عنوان یک سرمایه گذار تشویق و ترغیب می شوم تا این که وقتی وارد اداره ای می شوم یک کارشناس آن اداره به سختی جواب من را می دهد و سرش را از روی گوشی اش بلند نمی کند. 10 سال پیش اصفهان از مشهد خیلی جلوتر بود اما امروز متأسفانه با همین بروکراسی ها و همین سنگ اندازی ها، جایگاه های پیشرفت این شهر از دست رفته است. با توجه به ظرفیت های وسیعی که این شهر در زمینه توریسم دارد، آن قدر که باید برای گردشگری اهمیت قائل نیستند. اصفهان می تواند از درآمد صنعت گردشگری نیاز کل کشور را تأمین کند. صنعت این شهر اشباع شده و این همه تهدید برای این شهر ایجاد کرده است. اگر اوضاع آب و هوا و محیط زیست اصفهان به همین روند پیش برود، 50 سال دیگر از اصفهان چیزی باقی نخواهد ماند.
اقتصاد بازار: و حرف آخر؟
ای کاش به جای کپی برداری از تکنولوژی های از رده خارج کشورهای پیشرفته و واردات آن به کشورمان، به ذوق و هنری که در تک تک افراد ایران بالاخص همشهری های عزیز اصفهانی نهفته است بیشتر بها دهیم و با حمایت از صنایع دستی و گردشگری بتوانیم به اوج و شکوفایی خود در زمینه فرهنگ و اقتصاد برسیم و آن را به رخ کشورهای به اصطلاح جهان اول بکشانیم. در پایان برای همه کسانی که در این مرز و بوم برای سربلندی و عزت ایران اسلامی تلاش می کنند آرزوی توفیق دارم.