«تهران در شرایط خاص نظامی به سر می‌برد و هرگونه پرواز مشکوک می‌توانست انگشت ‏اپراتور پدافند را روی ماشه ببرد.» این توضیحاتی است که حالا بعد از حادثه سقوط پرواز ٧٥٢ تهران- ‏کی‌یف مدام از مدیران مختلف شنیده می‌شود و فارغ از اینکه خلبان در آن سحرگاه مرگبار دقیقا دچار چه ‏موقعیتی شده است، یک پرسش را به ذهن می‌آورد: چرا در آن شرایط اجازه پرواز برای هواپیمای ‏اوکراینی صادر شده است؟ علی عابدزاده، رئیس سازمان هواپیمایی کشوری پیش از این برای صدور اجازه پرواز به هواپیمای سانحه دیده تهران-یاسوج مقصر شناخته شده بود. او حالا در دوره مدیریت خود ‏دو سقوط مرگبار هواپیمای مسافربری را تجربه کرده است. سقوط پرواز ٣٧٠٤ هواپیمایی آسمان که ‏اتفاقا درباره این سانحه به‌عنوان یکی از مقصران شناخته و از سمت خود مدتی تعلیق شد. در ‏گزارش فنی سانحه یاسوج اعلام شده بود که در آن شرایط آب و هوایی نباید برای هواپیما اجازه پرواز ‏صادر می‌شد و حالا سقوط پرواز ٧٥٢ تهران- کی‌یف دوباره در دوره مدیریت او رخ داده است. او فارغ ‏از اینکه پیش از اعلام گزارش فنی کارشناسان سانحه، رودرروی دوربین صداوسیما قرار گرفته و ‏سقوط هواپیما اوکراینی را ناشی از نقص فنی دانسته بود، حالا دوباره در مظان اتهام است. اینکه آیا ‏عابدزاده در آن شرایط خاص دوباره به اشتباه اجازه پرواز را صادر کرده است؟ ‏

چه کسی باید پرواز تهران- کی‌یف را لغو می‌کرد؟
ایرانی‌های زیادی اولین ساعات روز چهارشنبه متوجه شدند که از کرمانشاه راکت‌های نظامی به سمت پایگاه عین ‏الاسد شلیک شده است. درست چند ساعت پس از آن یعنی در گرگ و میش ساعت ٦ و ١٢ دقیقه یک ‏هواپیمای مسافربری در حوالی فرودگاه امام سقوط کرد. از همان دقایق اولیه سقوط هواپیما بحث‌ها و ‏شایعات بالا گرفت تا اینکه دیروز ستاد کل نیروهای مسلح با انتشار بیانیه‌ای از مردم ایران ‏عذرخواهی کرد و گفت که هواپیمای مسافربری را به خطا پدافند زمینی هدف قرار داده است. از زمان سانحه تا کنون تحلیل‌های مختلفی درباره چگونگی رخداد این اتفاق ارایه شده است. تحلیل‌هایی که به گفته بهمن افتخاری، رئیس انجمن هواوفضای ایران  دقیق نیست. او ‏به «شهروند» توضیح می‌دهد که  هنوز نکات مهمی از رفتار هواپیما در آن شرایط مبهم است. ما هنوز ‏به طور دقیق نمی‌دانیم زاویه قرارگیری هواپیما و رفتارش در آن شرایط خاص چگونه بوده است؟ ‏هواپیما چقدر از موقعیت خود منحرف شده است و در آن شرایط خلبان باید آن حرکت را انجام می‌داد ‏یا نه؟ و.. خیلی از معادلات فنی هنوز در جعبه سیاه هواپیما مخفی است و تنها بازخوانی جعبه سیاه ‏است که می‌تواند مستندات دقیق بدهد. ‏با این حال و صرف‌نظر از معادلات فنی یک پرسش مهم همچنان خودنمایی می‌کند:  چرا در آن شرایط ‏خاص پروازهای مسافربری لغو نشد؟ رضا جعفرزاده، سخنگوی سازمان هواپیمای کشوری و ‏مقصود اسعدی سامانی، دبیر انجمن ایرلاین‌های ایران در واکنشی عجیب به «شهروند» می‌گویند که ‏پاسخ این سوال را نمی‌دانند. ‏اما بهمن افتخاری، رئیس انجمن هوا فضای ایران  در پاسخ به این سوال می‌گوید ایکائو در ‏شرایطی که احتمال رویارویی نظامی وجود دارد، اختیارات سازمان‌های هواپیمایی را محلی ‏می‌کند. درواقع براساس مقررات سازمان جهانی هوانوردی کشورها در شرایط خاص می‌توانند ‏تصمیم‌گیری منطقه‌ای انجام دهند. ‏احمد رضا بیاتی، مدیرکل ساماندهی و برنامه‌ریزی شهر فرودگاهی امام(ره) هم به «شهروند» توضیح می‌‏دهد که نیروهای مسلح باید به فرودگاه و سازمان هواپیمایی کشوری اعلام می‌کردند که در آن شرایط ‏هواپیماهای مسافربری اجازه پرواز دارد یا خیر؟او ادامه می‌دهد که در آن شرایط هیچ اعلامی مبنی بر وضع اضطراری به سازمان هواپیمایی ‏کشوری و شرکت فرودگاه‌ها نشده است.‏فرامرز سروی، معاون سابق استاندارد پرواز سازمان هواپیمایی کشوری هم با تأیید این موضوع به ‏‏«شهروند» توضیح می‌دهد:   ستاد کل نیروهای مسلح باید به صورت دقیق به سازمان هواپیمایی کشوری ‏و شرکت فرودگاه‌ها اعلام می‌کرد که آیا محدودیت پروازی وجود دارد؟ این محدودیت پروازی باید در ‏چه فرودگاه‌هایی اعمال شود؟ آیا این محدودیت‌ها شامل پروازهای خروجی می‌شود یا پروازهای ‏ورودی؟ ارتفاع پروازها و زاویه پروازهای محدود شده، چه مقیاسی دارد؟ محدودیت منحصر به چه ‏ساعاتی از شبانه روز و چه مدت است؟ ‏او تأکید می‌کند که نه سازمان هواپیمایی و نه شرکت فرودگاه‌ها هیچ‌کدام نمی‌توانستند به صورت ‏خودسرانه پروازهای مسافربری را لغو کنند و این اعلام حتما باید از قبل به آنها انجام می‌شد. ‏‏ این موضوع درحالی رخ می‌دهد که گویا ستاد نیروهای مسلح در آن وضع خاص برای پروازهای ‏مسافربری محدودیت خاصی اعمال نکرده بود. ‏