آیا این واقعیت که تحریم های ظالمانه در دفعات مختلف و بطور خاص این مجموعه را آماج هدف خود قرار داده، سندی بر صالح نبودن طرح این مسایل در شرایط فعلی نیست؟ آیا ریزش شاخص های بورسی در گروه فلزات اساسی و زیان عمده سهامداران مردمی با طرح اینگونه مسایل تشدید نخواهد شد؟. مجموعه این پرسشها ابهاماتی است که عملکرد طراحان این تحقیق و تحفص را به زیر سئوال می برد!. در اینکه موضوع تحقیق و تفحص یکی از حقوق اساسی نمایندگان است و از جهت قانونی، امکان محدود شدن آن وجود ندارد، تردیدی نیست؛ اما باید دید آیا تحقیق و تفحص از فولاد مبارکه امروز جزو اولویت های اقتصاد کشور است؟
آیا طی سالهای اخیر و با وجود تحریم های شدید اقتصادی در میان سایر مجموعه های اقتصادی کشور نیز اینگونه شرایط کاهش صادرات، افزایش هزینه های تولید و قراردادهای پر ابهام وجود نداشته، که به یکباره علم تحقیق و تحفص از نگین زنده و پویای صنعت و اقتصاد کشور بلند می شود. از سوی دیگر، چرا نمایندگان دلسوز در سالهای گذشته به وضعیت اسفبار کارخانه پلی اکریل ورود نکردند؟. کارخانه ای که در برهه ای از زمان، همپای فولادمبارکه امروز بود و بيشتر كارگرانش ً خوبي نيز از وضعيت مالي نسبتا برخوردار بودند. به گفته فعالان اقتصادی، وقتی پلی اکریل وارد این مشکالت شد؛ کل صنعت نساجی کشور با بحران روبرو گردید و با فوت سهامدار اماراتی دیگر کسی جوابگوی بدهی های این شرکت و کارگران آن نبود!. اما چرا تحقیق و تفحصی از پلی اکریل در دستور کار قرار نمی گیرد؟ آیا ایجاد بحران در فولادمبارکه به ایجاد بحران و تشویش در کل زنجیره فولادکشور منجر نخواهد شد؟ راستی چرا در سالهای زیان دهی در ذوب آهن، تعطیلی آرد جرعه و ورشکستگی بسیاری دیگر از کارخانجات استان اصفهان تحقیق و تحفصی صورت نگرفت؟
بدون تردید زمانیکه ارزش سالیانه تولیدات یک مجتمع صنعتی بالغ بر ۵ میلیارد دالر باشد و چرخ صنایع مادر و بزرگی مانند نفت و گاز را بچرخاند و با تولیدات خود صنایع بزرگ دیگری همچون لوازم خانگی، خودرو، لوله های انتقال نفت و گاز را تامین می کند، باید به آن نگاه امنیتی و فراملی داشت؛ چراکه کشورهای تحریم کننده نیز بر روی آنچه در این مجموعه می گذرد، حساسیت ویژه دارند. ا