اقتصاد بازار: آثار مثبت گردشگر را به صورت کلی می‌توان به دو بخش فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی تقسیم کرد. در بخش اول مواردی مطرح می‌شود که در ادامه به صورت موردی به آنها اشاره شده است: آشنایی گردشگر‌ها به فرهنگ بومی و همچنین آشنایی جامعه میزبان به زبان‌های بین‌المللی و یادگیری آنها به منظور برقرار کردن ارتباط بیشتر، ایجاد حس فرهنگ شناسی بومی در میان مردمان میزبان جهت ارایه به میهمانان، درک فرهنگی در سایه تعامل میان میزبان و میهمان، پیدایش زبان گفتمانی مشترک، آشنایی میزبانان با دنیای بیرونی و جامعه جهانی بدون نیاز به خروج از سرزمین، احیا و حفظ آثار باستانی، مراسم مذهبی، رسوم بومی، هنر، صنایع دستی، فرهنگ غذا و خوراک در کنار ارایه آنها در جشنواره‌ها، فستیوال‌ها یا بازدید میهمانان از موزه‌ها، گالری‌ها و کارگاه‌های ساخت و تولید صنایع دستی و هنری و سوغات، ترویج فرهنگ جامعه میزبان با توجه به این‌که میهمانان غالبا سفرای فرهنگی کشور میزبانشان می‌شوند و تجربیات سفر و اقامتشان را با دوستان، بستگان و هموطنانشان به اشتراک می‌گذارند، افزایش غرور و علاقه‌مندی به فرهنگ بومی در میان جوانان جامعه میزبان در سایه احترام و توجه میهمانان و مجموعا این‌که گردشگری عامل مثبتی در جهت شناخت متقابل جوامع و گفت‌وگوی فرهنگ‌ها است.
در بخش اقتصادی هم باید گفت که بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته یا درحال توسعه با توجه به آمارهای سازمان‌های جهانی قابل استناد، گردشگری را به‌ عنوان نقطه هدف و اخبار ،اخبار سیاسی، اخبار روز ،آخرین اخبار ،اخبار اجتماعی - اصلی توسعه و درآمد خود قرار داده‌اند. گردشگر‌ها برای سفر و اقامت در یک منطقه الزاما باید هزینه‌هایی را بپردازند که به صورت کلی شامل حمل و نقل، محل اقامت، غذا و خوراک، تفریحات، گشت‌ها و تورها، بازدید از موزه‌ها و جشنواره‌ها و خرید سوغات و کالاهای بومی منطقه می‌شود.
ارایه خدمات و کسب درآمد در تمامی بخش‌های فوق نیازمند تاسیسات، اماکن و تجهیزاتی است که به خودی خود توسعه زیربنایی و ماندگار، ایجاد مشاغل بلندمدت، حمایت از بخش خصوصی و نهایتا ارتقای سطح مالی زندگی افراد آن جامعه را به همراه خواهد داشت.