اقتصادبازار: : امروز باید در ایران برای پیاده روها و خیابان ها فکر شود. ما باید نگاه خود به شهر را بازبینی کنیم. باید پیاده روی و آموزش آن را از مدارس شروع کنیم. معتقدم اگر خیابان و پیاده رو شهری احساس زندگی به مردمانش ندهد آن شهر متحول نخواهد شد. بهمن نامور مطلق ادامه داد: راه ها و مسیرهای شهری از هویت شهرها محسوب می شوند و نقش تعیین کننده ای در زندگی شهری دارند و همچون رگ های یک انسان برای شهر عمل می کنند.وی با بیان اینکه بخشی از خودآگاه یا ناخودآگاه زندگی هر فرد، در مسیرها می گذرد، افزود: مسیرها در نگاه، شخصیت، بینش، زیبایی شناختی و... افراد موثر هستند و مسیر شما در هر حالتی نسبت به جاده قرار داشته باشید تاثیر خود را روی فرد می گذارد. حتی اگر مردمی مثل مردم ایران فرهنگی مقصد محور داشته باشند.
نامور مطلق با اشاره به اینکه شهروند بودن افراد در مسیر شکل می گیرد، گفت: امروز جابجایی شهری بسیار مطلب مهمی محسوب می شود. در گذشته جابجایی با فاصله های مکانی اندازه گیری می شدند، اما امروز جابجایی ها با فاصله های زمانی در نظر گرفته می شوند و این بدان معنا است که معیار جابجایی امروز مکان نیست و ریشه در زمان دارد.
نامور مطلق با بیان اینکه متاسفانه ما مردم ایران در تاریخ حمل و نقل، تجربه فرآیندی سالم را سپری نکرده ایم، افزود: در غرب مردم تجربه و فرآیند حمل و نقل سالمی را طی کرده اند. به همین دلیل امروز کمتر با معضل و مشکلات حمل و نقلی روبرو هستند. در کشورهای غربی ابتدا وسایل نقلیه ریلی که اتفاقا عمومی بودند در شهرها راه اندازی شد و بعد وسایل شخصی به خیابان ها آمد و به تولید انبوه رسید، اما در ایران، ابتدا همه با وسایل حمل و نقل شخصی آشنا شدند و به تازگی با وسایل حمل و نقل ریلی آشنا می شوند و این اتفاق مثل این است که فردی از کودکی ناگهان وارد دوره جوانی شود. یعنی در این میان دوره نوجوانی یک انسان مغفول بماند. وی ادامه داد: رشد وسایل نقلیه بیشتر از میزان کالبد شهرهای بزرگ کشورمان باعث شده تا کالبد شهر نتواند این تعداد ماشین را تحمل کند. برای مثال در همین شهر اصفهان گاهی خودروها مدت ها در برخی از کوچه های این شهر به دلیل بافت سنتی، روبروی هم و بدون هیچ حرکتی مجبور به توقف می شوند چون کالبد کوچه برای خودرو ساخته نشده است. همچنین فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه و حمل و نقل به اندازه تعداد خودرو در کشور رشد نداشته است و توسعه پیدا نکرده است. این دو مورد از دلایل آسیب به شهرهای ما محسوب می شود.
معاون صنایع دستی کشور افزود: در حال حاضر یک شوک بزرگ در خصوص حمل و نقل کشور وجود دارد. چراکه زیرساخت فنی و فرهنگی با رشد خودرو رشد نکرده اند و مدام در صدد رفع این شوک هستیم. به همین دلیل مدام یا پل می زنیم یا زیرگذر ایجاد می کنیم و گاهی هم با عجله به مترو فکر می کنیم و آن را از بدترین و مشکل ترین جاهای شهر عبور می دهیم. به این دلیل که می خواهیم شوک ضعف در حمل و نقل را بپوشانیم. نامور مطلق با بیان اینکه خیابان مهمترین راه زمینی و مهمترین منظر شهری است، ادامه داد: خیابان در ایران سابقه درخشانی دارد و همواره به عنوان یک اسطوره در ایران قدیم به آن توجه شده است ما امروز در جهان خیابان های اسطوره ای مثل شانزه لیزه و وال استریت را داریم که خودشان اسطوره هستند، تقریبا به همان اندازه خیابان چهارباغ اصفهان و خیابان ولیعصر(عج) تهران نیز اسطوره هایی هستند که به شهرهای اصفهان و تهران ارزش داده اند.
نویسنده کتاب درآمدی بر اسطوره شناسی تاکید کرد: خیابان فقط محل عبور و مرورنبوده و نیست بلکه خیابان جایگاه خدایان بوده است یعنی صاحبان قدرت و ثروت به خیابان می آمدند تا یکدیگر را برانداز کنند و با یکدیگر به صحبت بنشینند. یعنی در واقع خیابان به خاطر خیابان بودنش مهم بوده است.
نامور مطلق با بیان اینکه در گذشته خیابان در ایران هم مهم محسوب می شده و به آن بسیار رسیدگی می کردند، گفت: سیاحان دنیا در مورد خیابان چهارباغ اصفهان نکته های جالبی اشاره کرده اند. چهارباغ محل عبور نبوده است بلکه محل تفریح و برگزاری جشن بوده و حتی سیاحیان نوشته اند که خیابان چهارباغ بیرون از شهر اصفهان ساخته شده است و قرار بود گسترش اصفهان بر مبنای چهارباغ باشد. وی اضافه کرد: گسترش چهارباغ برای شاه عباس بسیار مهم بوده و حتی نوشته شده که او برای تک تک درختان خیابان چهارباغ و کاشت آنها در محل حضور پیدا کرده است این یعنی خیابان برای شاه عباس هم بسیار اهمیت داشته است چراکه کارکرد آن را بلد بوده است. نامزد جایزه ادبی جلال آل احمد گفت: خیابان اولین نقطه اشتراک مردم با یکدیگر است. خیابان انسان ها را به یکدیگر می رساند، ولی ما از کارکرد اصلی آن دور شده ایم. امروز خیابان های ما مثل گذشته نیست و همه از خیابان می ترسند. خیابان وقت مردم را می گیرد و اوقات آنها را خراب می کند.
نامور مطلق با تاکید بر اینکه روزی در این کشور خیابان یک محل تماشایی به حساب می آمده و دنیا برای دیدن چهارباغ به اصفهان سفر می کردند، تصریح کرد: امروز خیابان در تهران، اصفهان، مشهد و تبریز و... یک تصویر وحشتناک در ذهن افراد دارد و هرچه بخواهیم لقب بد به آن به دهیم از لفظ خیابانی استفاده می کنیم، کودک خیابانی، زن خیابانی و این یعنی بدترین چیزها. یعنی خیابان که روزی از ارزشمندترین نقاط در کشور بودند، امروز به بدترین نوع از آن یاد می شود. وی به پیاده رو هم اشاره کرد و افزود: پیاده رو نیز مثل خیابان اسطوره ای است. پیاده رو و خیابان در واقع محل زندگی هستند، اما در کشور ایران به دلیل اینکه اولا فرهنگ پیاده روی وجود ندارد و از طرفی پیاده روها مغایر با سلامت هستند کارکرد زیباشناسی خودشان را از دست داده اند.
نامور مطلق با بیان اینکه پیاده رویی که نتواند لذت زندگی به انسان بدهد پیاده رو محسوب نمی شود، تصریح کرد: پیاده رو باید در این کشور فرهنگی باشد. در کدام پیاده رو ایران موزه وجود دارد. کدام پیاده رو ما مثل شانزه لیزه پر از کافه برای استراحت و لذت از پیاده روی است. وی ادامه داد: ما اگر زیاد از ماشین استفاده می کنیم به دلیل این است که دوست داریم در خیابان هم دور خود حصار بکشیم. شاید در این کشور وسایل مردم عوض شده باشد ولی ذهنیت ها هنوز تغییر نکرده است. این در حالی است که در دنیا برای کودکانشان پیاده رو جدا و برای سالخوردگانشان پیاده رو مخصوص دارند. وی ادامه داد: مردم کشورهای اروپایی امروز بیشتر اوقات خود را خارج از خانه و در خیابان می گذرانند و فقط هنگام رعب و وحشت به ماشین رو می آورند طبق آخرین آمار، مردم فرانسه پس از حملات تروریستی داعش، همه از ترس به ماشین های شخصی خود روی آورده اند وگرنه در شرایط عادی همگی پیاده یا وسیله نقلیه عمومی را مد نظر دارند.
نامزد جایزه ادبی جلال آل احمد خاطرنشان کرد: امروز باید در ایران برای پیاده روها و خیابان ها فکر شود. ما باید به نگاه های خود به شهر یک بازبینی کنیم باید پیاده روی و آموزش آن را از مدارس شروع کنیم چراکه معتقدم اگر خیابان و پیاده رو شهری احساس زندگی به مردمانش ندهد آن شهر متحول نخواهد شد.