دلارزدایی از اقتصاد دنیا کلیدواژه‌ای است که با کاهش اثر تحریم‌ها، بر تضعیف هژمونی دلار دلالت دارد. کلیدواژه‌ای که با جایگزینی یوان در تجارت چین تبلور یافت و با حذف دلار از ارتباط اقتصادی برزیل و چین و تاکید رئیس‌جمهور برزیل بر جایگزینی دلار با ارزهای اقتصادهای نوظهور، اتفاقی تاریخی در عرصه تجارت بین المللی ارزیابی شد. اما به نظر می رسد در ایران این واژه با معنای دیگر تبلور یافته است؛ شکل تازه از اقتصاد دستوری!. هرچند موضوع حذف دلار از اقتصاد کشور مورد توافق و تاکید کارشناسان اقتصادی است اما برخی جریان‌های سیاسی، راه دلارزدایی را کنترل نرخ ارز و تثبیت قیمت‌ها از طرف دولت می‌دانند؛ عاملی که یه عقیده بسیاری از کارشناسان تکرار تجربیات تلخ گذشته و منجر به سرکوب قیمتی و رانت گسترده در اقتصاد و آسیب جدی به تولید خواهد شد.
تئوریسن‌های این تفکر معتقدند که افزایش نرخ دلار، باعث تشکیل یک موج تورمی در اقتصاد کشور شده و عاملی برای افزایش قیمت سایر کالاها و خدمات خواهد بود. آنها با تشکیل کمپین هایی مانند " #من_ریال_را_دوست_دارم" تاکید دارند که اگر قیمت‌گذاری‌ها با ریال انجام شود، موج تورمی حاصل از افزایش نرخ ارز در اقتصاد کشور اتفاق نخواهد افتاد.
آنها با یادآوری شرایط گذشته اقتصاد کشور تاکید دارند که برای مهار تورم باید قیمت‌گذاری کالاها به شکل ریالی و به شرایط قبل از تشکیل بورس کالا بازگردد؛ چراکه در آن زمان هیچ رانتی وجود نداشت. آنها با رد مکانیسم عرضه و تقاضا در بازار تاکید دارند دولت باید با تثبیت نرخ ارز، بنگاه‌های بزرگ را ملزم کند تا پس از محاسبه هزینه‌ها و با لحاظ حاشیه سود دستوری، محصولات خود را قیمت‌گذاری و به بازار عرضه کنند. مکانیزمی که پیش از این، آزمون خود را در اقتصاد ایران پس داده و نمود عینی خود را در افزایش بی رویه قیمت خودرو، خام فروشی و پدیده شوم قاچاق معکوس بسیاری از کالاها نشان داده است.
محمدیاسر طیب‌نیا با رد این موضوع معتقد است: "این یک تفکر انحرافی است؛ آنهایی که می گویند فولادمبارکه سود بالایی می‌دهد، گرای انحرافی می دهند؛ (آنها) می‌گویند بیایید هزینه‌ها را محاسیه کنیم و برای آنها 20درصد سود درنظر بگیریم. این یک تفکر انحرافی است که هرکس سود می دهد از رانت بهره‌مند است." طیب‌نیا با تاکید بر این موضوع که باید دست کارآفرین و سرمایه‌گذاری را که در شرایط فعلی اقتصادی در کشور سرمایه گذاری و سودآوری ایجاد می‌کند را بوسید، تاکید دارد: "مادام‌که برخی افراد این نگاه را دارند که هرجا سودآفرینی مناسب وجود دارد و سرمایه‌گذاری انجام می شود ناشی از رانت است، به‌یقین این کشور آباد نخواهد شد." به عقیده طیب نیا، " اتفاقا امروز هرکس سود نمی‌دهد تضییع کننده منابع ملی است؛ نه شرکتی که با ایجاد بالاترین ارزش افزوده در یک زنجیره کامل، بیشترین میزان سود آوری و اشتغال آفرینی را برای کشور به ارمغان آورده است."