پارتیزان میلیاردر

«جنی مارش» در گزارش ۲۸ اوت برای سی‌ان‌ان چنین می‌نویسد، یکی از تبلیغاتی که باعث مطرح شدن این روزنامه در انظار جهانیان شد همانا ترسیم «لای» به بی‌پرده‌ترین شکل ممکن بود: در تصویر ترسیم شده از «لای» در این روزنامه، وی در یک انبار تاریک نشان داده می‌شود که یک سیب قرمز روی سرش قرار دارد و تیرهایی به سوی این سیب قرمز از سوی چهره‌ای در سایه پرتاب می‌شود. از آن زمان، نقش «لای» به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین برانگیزاننده‌های مردم در هنگ‌کنگ بخت و اقبال و ثروت او را مورد تهدید قرار داده و باعث شده وی در معرض تهدید مرگ قرار بگیرد و به نماد تنش‌های هنگ‌کنگ با پکن تبدیل شود.

وقتی بریتانیا در سال ۱۹۹۷ هنگ‌کنگ را به چین بازگرداند، نظام حقوقی و برخی آزادی‌های دموکراتیک این شهر تا سال ۲۰۴۷ تضمین شد؛ یعنی زمانی که احتمالا این شهر به‌طور کامل به پکن بازگردانده خواهد شد. طی ۳ ماه گذشته، میلیون‌ها هنگ‌کنگی خیابان‌ها و اتوبان‌های این شهر را با راهپیمایی‌های خود در نوردیدند تا پیام اعتراض خود به دست‌اندازی‌های پکن بر آزادی‌های تضمین‌شده‌شان را بیان سازند. روزنامه Apple Daily به بزرگ‌ترین و رسمی‌ترین قهرمان این شهر و جنبش اعتراضی تبدیل شده است. این نهاد مطبوعاتی به «روزنامه معترضان» معروف شده است. صفحه اول این روزنامه به مردم و اعتراضاتشان اختصاص داده شده و گاهی این روزنامه به‌عنوان پوستر از سوی معترضان مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ زیرا به نماد اعتراضات تبدیل شده و همواره به دولت هنگ‌کنگ به‌خاطر ناکامی‌هایش می‌تازد.

در شهری مملو از غول‌های تجاری، «لای» ظاهرا تنها میلیاردری است که آمادگی به خطر انداختن ثروت خود برای آزادی هنگ‌کنگ را دارد. این مرد ۷۰ ساله، بارها در تظاهرات مردمی زیر شلاق باران یا زیر آفتاب سوزان دیده شده است. او نزد حامیانش به‌عنوان یک مبارز جوان در راه دموکراسی شناخته شده است. اما بدگویانش می‌گویند که «لای» و رسانه افشاگرش نقش «دست سیاه» آمریکا را بازی می‌کنند که موجب آشفتگی و هرج و مرج شده است. در سال‌های اخیر، چند بمب صوتی به سوی منزل مسکونی او پرتاب شد. یک بار هم اعلام شد که او به بیماری «ایدز» مبتلا شده و این خبر به سرعت منتشر شد و برخی دیگر هم می‌گفتند عطایای سیاسی او باعث شده وی در فهرست مبارزه با فساد قرار گیرد. «لای» منکر هرگونه خلافکاری است و پرونده‌سازی علیه او در نهایت راه به‌جایی نبرد. اینکه «لای» ارتباطات و پیوندهایی با ایالات‌متحده دارد، امری غیرقابل انکار است. ماه گذشته، او بهواشنگتن سفر کرد و با مایک پنس (معاون رئیس‌جمهور)، مایک پمپئو (وزیرخارجه) و جان بولتون (مشاور امنیت ملی) دیدار کرد و در مورد اینکه آزادی‌های هنگ‌کنگ چقدر برای آمریکا (در برابر چین) مهم است بحث و گفت‌وگو کرد. «لای»، که جنگ تجاری میان آمریکا و چین را به منزله تقابل دموکراسی و اقتدارگرایی توصیف می‌کند، می‌گوید: «جهان سرد (جدید) به راستی نزاعی بر سر ارزش‌های رقیب است. ما در هنگ‌کنگ به خاطر داشتن ارزش‌های مشترک با آمریکا علیه چین می‌جنگیم. ما جنگ آنها را در اردوگاه دشمن دنبال می‌کنیم.» این غول اقتصادی هنگ‌کنگ می‌گوید این نبردی است که حاضر است جان خود را برای آن بدهد. «لای» در زمانی که گروه «Next Digital» - که مالک Apple Daily است- را در دهه ۸۰ شکل داد یک زندگی فوق‌العاده به هم زد.  وقتی قحطی بزرگ چین در دهه ۶۰ سرزمین اصلی را در نوردید، «لای» به‌صورت قاچاقی ابتدا به استان جنوبی گوانگدونگ و سپس با قایق ماهیگیری به هنگ‌کنگ رفت. او در ۱۲ سالگی به این شهر رسید آن هم با وضعی فقیرانه و رقت‌بار. او می‌گوید در یک کارخانهنساجی کارهای عجیب و غریب زیادی انجام می‌داد و در ماه فقط ۶۰ دلار هنگ‌کنگ دریافتی داشت و در یک آپارتمان با ۱۰ نفر دیگر در منطقه «شام شویی پو» زندگی می‌کرد که هنوز یکی از فقیرترین مناطق هنگ‌کنگ است. اکنون این پیرمرد چینی و روزنامه‌اش به نماد مبارزه با پکن تبدیل شده و هنگ‌کنگی‌ها همواره روزنامه او را به‌عنوان مانیفست خود خوانده و برایش سر و دست می‌شکنند.