در حالی‌که صنعت ساختمان ایران با چالش‌هایی نظیر مصرف بالای انرژی، آلودگی زیست‌محیطی، ایمنی پایین و هزینه‌های سنگین روبه‌روست، فناوری تری‌دی‌پانل (3D Panel) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دستاوردهای صنعت نوین ساختمان، مسیر تحول پایدار را هموار کرده است.
به گزارش اقتصاد بازار، این فناوری با ترکیب سرعت اجرا، کاهش مصرف منابع و افزایش ایمنی، در حال تبدیل شدن به یک انتخاب هوشمندانه برای سازندگان، معماران و سرمایه‌گذاران است. سامانه تری‌دی‌پانل، متشکل از هسته عایق پلی‌استایرن و شبکه‌های مش فولادی، دیوار و سقف‌هایی سبک، مقاوم و عایق را ایجاد می‌کند.
این فناوری ضمن تسریع فرآیند ساخت، نقش مهمی در کاهش اتلاف انرژی، مصرف سوخت‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌ای ایفا می‌کند که آن را به یک راهکار مؤثر برای حرکت به‌سوی صنعت سبز تبدیل کرده است.
مهندس رفعت‌راد، مدیر کارخانه شرکت تبیان راهبرد پارسی (TRP)، با اشاره به تعهد این شرکت به اصول توسعه پایدار، در گفت‌وگویی خبری اظهار داشت: «تری‌دی‌پانل فقط یک فناوری ساختمانی نیست؛ این محصول، بخشی از چشم‌انداز ما برای ساخت شهری سبزتر، امن‌تر و هوشمندتر است.
در TRP ما خود را متعهد می‌دانیم که ضمن کاهش هزینه‌های ساخت، اثرات منفی زیست‌محیطی را به حداقل برسانیم و گامی عملی در مسیر مسئولیت اجتماعی برداریم.»
مهندس اله‌وردی، مدیر بازاریابی و فروش TRP نیز با اشاره به استقبال گسترده فعالان صنعت ساختمان از این فناوری گفت: «ما با تری‌دی‌پانل، نه‌تنها محصولی نوآورانه عرضه کرده‌ایم، بلکه راه‌حلی واقعی برای دغدغه‌های روز جامعه در زمینه کیفیت ساخت، انرژی و ایمنی ارائه داده‌ایم. بازخورد بازار، نشان‌دهنده آمادگی کامل برای عبور از روش‌های سنتی و ورود به عصر ساخت‌وساز هوشمند است.»
مطالعات میدانی نشان می‌دهد ساختمان‌هایی که با تری‌دی‌پانل اجرا شده‌اند، تا ۳۰ درصد در مصرف انرژی صرفه‌جویی کرده‌اند و به‌دلیل وزن کم و یکپارچگی سازه، مقاومت بالاتری در برابر زلزله دارند. همچنین کاهش پرت مصالح، زمان ساخت و هزینه‌های تأسیساتی، آن را به گزینه‌ای اقتصادی و مدرن تبدیل کرده است.
در عصری که توسعه شهری باید هم‌راستا با مسئولیت‌پذیری زیست‌محیطی و اجتماعی (CSR) باشد، تری‌دی‌پانل به‌درستی خود را به‌عنوان یکی از ارکان اصلی ساخت‌وساز سبز، مقاوم و مقرون‌به‌صرفه معرفی کرده است؛ آینده‌ای که در آن خانه‌ای پایدار، ایمن و کم‌هزینه، نه یک شعار، بلکه یک واقعیت ملموس خواهد بود.