گروه بازرگانی: در کارنامه اجرایی این مرد مسئولیت های متعدد کم نیستند. از شهرداری اصفهان در سال 1359 تا معاونت عمرانی استاداری در سالهای دهه شصت و اوایل دهه هفتاد. از سابقه حضور در چند استانداری کشور، تا معاون عمرانی سازمان اوقاف ، مسئولیت زیباسازی شهر تهران ، مشاور وزیر کشور در دولت اصلاحات، قائم مقام سازمان شهرداری های کشور، مدیر عامل قطار شهری اصفهان، مسئولیت در توسعه عمرانی بسیاری از بقاع متبرکه به ویژه مديریت پروژه مصلاي بزرگ اصفهان، و بسیاری دیگر از عناوینی هستند که هنگام مرور پیشینه این مرد با آن روبرو می شویم. با مهندس عبدالحسین سیف اللهی به گفتگو نشستیم

اقتصاد بازار: ارزیابی شما از عملکرد و جایگاه اتاق بازرگانی چیست؟ آیا اتاق در انجام وظایف و رسالت خود موفق بوده است؟
به عنوان فردی که از دور دستی بر آتش دارد و به مشکلات و مسایل اقتصادی استان آشنا است، به صراحت می گویم این مجموعه بر مبنای رسالتی که در اساس نامه اتاق بازرگانی تعریف شده، حرکت نکرده است. متأسفانه دوستان عزیز هیأت نمایندگان که وارد این فضا می شوند، از حرکت در آن چهارچوب واهمه دارند. علت هم این است که به عنوان مثال منِ مدیر صنعت وقتی وارد هیأت نمایندگان می شوم به دلیل این که کارخانه خودم دچار چالش نشود، مشکلات و مسایل را آن گونه که باید مطرح نمی کنم. به همین دلیل واقعیت ها مطرح نمی شود. البته نه همه اعضا اما اکثریت به این موضوع کشیده شده اند که سکوت کنند و روند روزمرگی و گذرا داشته باشند. این روند مطلوبی نیست. در اتاق ایران شاید فضای طرح مسایل کمی بازتر است ولی آن جا هم به همین کنش و واکنش مبتلا است. از حدود 8400 واحد صنعتی که در حال حاضر در استان اصفهان مشغول به فعالیت اند، کم تر از 30 درصد قادر به تولید هستند. مسایلی مانند مواد اولیه، حقوق و دستمزد کارگری و تأمین نقدینگی باعث این موضوع شده است.

اقتصاد بازار: فکر می کنید واهمه ای که ابتدای صحبت هایتان گفتید در اتاق بازرگانی و به خصوص در اصفهان وجود دارد، به دلیل نفوذ بیش از حد دولت دراتاق است؟
بخشی از مسأله به همین دلیل است. چرا ما باید به دلیل مسایل مالیاتی، کارخانه دار را تحت فشار بگذاریم و کارت بازرگانی اش را ندهیم که نتواند کار بازرگانی کند. دولت نظارت نمی کند، دولت دارد دخالت می کند. کسانی که وارد اتاق بازرگانی می شوند باید با جرأت و جسارت عمل کنند و وارد گود شوند. آقای نهاوندیان تا دو سال پیش چه حرف هایی می زد و امروز در جایگاه رییس دفتر رییس جمهور چه حرف هایی می زند. این خیلی بد است. اگر بخواهیم تغییر کنیم، آن کسی که به عنوان نبض اقتصادی کشور خطابش می کنیم، باید بتپد. من به جرأت می گویم اگر اقتصاد ما درست شود، مسایل کشور از نظر اجتماعی و سیاسی حل می شود. وظیفه اتاق است که برود بگویدآقای بانک کوتاه بیا، آقای بانک تسهیل کن، تمدید کن.

اقتصاد بازار: اما اتاق معنقد است که ما بیشتر نقش مشورتی داریم و آن جایگاه اجرایی تأثیر گذار برای ما وجود ندارد.
من این حرف را قبول ندارم. اتاق برای چه به وجود آمده است؟ اگر فقط یک نقش مشورتی دارد، من می روم یک مشاور صنعتی یا یک مشاور اقتصادی می گیرم. اتاق آمده که مشکلات صنعت گران را بشنود. دسته بندی کند، پیگیری کند، حل کند. اتاق آمده است که منِ تولیدکننده یک صدا نشوم، این 5 نفر بشوند یک مشت و بروند دنبال حل مسایل اقتصادی کارخانجات صنعتی استان؛ دولت می خواهد افت اشتغال کشور را حل کند؟ باید بخش خصوصی را فعال کنیم. چرا استان اصفهان باید در سال 93، 3850 میلیارد تومان مالیات از تولیدکننده بگیرد و 10 درصد مالیات به استان برگردد و سال 94 چرا باید 5250 میلیارد تومان سهم مالیاتی برای استان بگذارند؟ این فشار مالیاتی یعنی چه؟ من نمی گویم مالیات نگیرند اما از کی بگیرند؟ از تولید کننده ای که کارخانه اش خوابیده است؟! این تولید کننده دادش به کجا می رسد؟با این شرایط تولید در این استان روز به روز افول خواهد کرد. می گوییم مگر دومین استان پرداخت کننده مالیات در این کشور نیستید، چرا باید بیست و نهمین استان بودجه گیرنده باشد؟ این تناقض را چه کسی باید حل کند؟ تولیدکننده ای باید باشد که بتوانید مالیات از او بگیرید!

اقتصاد بازار: بحثی که مطرح می شود این است که می گویند اصفهان به خاطر بحث آلودگی هوا دیگر مزیت صنعتی ندارد و به خاطر بحث آب، مزیت کشاورزی هم ندارد. در این میان استان باید به سمت گردشگری ورود کند. دیدگاه شما در این باره چیست؟
من این قضیه را رد نمی کنم اما می خواهم بگویم اگرچه توسعه گردشگری حرف درستی است اما نفی صنعت و کشاورزی استان هم معنا و مفهوم ندارد. مسأله آب استان اصفهان بخواهیم یا نخواهیم، هم صنعتی است، هم کشاورزی و هم توریستی؛ این سه مقوله در کنار هم است. درست است که امروز 50000 هکتار پایین دست شرق اصفهان از آب محروم شدند ولی ما کم تر از دبی هستیم؟ کم تر از ترکیه هستیم؟ چرا امروز تنظیم آب نمی کنیم؟چرا وحشت داریم؟چرا مهار را داده ایم دست آدم های غیر کارشناس؟ بیش از 387 پمپاژ آب که بالای 910 لیتر بر ثانیه یعنی 1/99 متر مکعب است، توسط استان چهار محال و بختیاری مستقیم از رودخانه برداشت می شود و ما حدود 1100 برداشت مجوزدار داریم که حدود 7/4 مترمکعب بر ثانیه است؛ یعنی بیش از دو برابر و اگر غیر رسمی اعلام کنند بیش از 5 برابر آب دارد از زاینده رود به بالادست پمپاژ و برداشت می شود. چرا دولت جلویش را نمی گیرد؟دولت ناتوان است؟چرا اصفهان آب ندارد؟علتش این است که چه بالادست، چه پایین دست، کسی جرأت و جسارت برخورد با برداشت کننده غیرمجاز را ندارد. اگر درست است مجوز بده. مگر شورای آب نبوده؟ مگر سهمیه آب نبوده؟ مگر شما آقای آب منطقه ای به عنوان نماینده دولت استان اصفهان آب به کشاورز نفروختی؟ فروختی لیتری 5 میلیون تا 50 میلیون تومان. حالا می گویی آب ندارم!؟ بر چه اساسی آب فروختی؟چرا منِ مسوول که پشت میز نشسته ام حقیقت را نمی گویم. مگر شما می توانید سیب زمینی فریدن را فراموش کنید؟ امروز اگر سیب زمینی فریدن در کشور حرف اول را می زند، مگر ربطی به آب زاینده رود دارد؟ فریدون شهر، گلپایگان و خوانسار، بوئین و میاندشت ربطی به حوزه آب ریزی اصفهان ندارند. حوزه آب ریزی اش تهران است.

اقتصاد بازار: در کنار این مسایل به تازگی بحث سرمایه گریزی اصفهان هم مطرح می شود. دلیلش چیست؟ یعنی قوانین در اصفهان سخت تر است ؟
دلیلش تنگ نظری هایی است که ما داریم. خیلی روشن بگویم. چرا عوارض شهرداری باید چیزی حدود یک و نیم برابر تهران باشد. چرا این جا نباید تقسیط بشود؟ شما ببینید چه قدر سرمایه گذارهای ایران باید بروند گرجستان و ترکمنستان و تاجیکستان و در آذربایجان و ارمنستان و کشورهای دیگر سرمایه گذاری کنند. استان های دیگر چه قدر ارزش می دهند به سرمایه گذارهایشان، ما چه قدر ارزش می دهیم؟ چرا خیرین ما امروز این قدر بی توجهند؟چرا بزرگ ترین بیمارستان ها در فارس و خراسان باید شخصی باشند؟چرا در هتل سازی ها باید آن ها سرآمد باشند؟ نا هماهنگی در استان موج می زند.

اقتصاد بازار: با توجه به انتخابات اتاق بازرگانی و ترکیب جدیدی که فضای کار پیدا می کند، انتظارات جدید از این مجموعه چیست؟
اولاً باید دید اتاق واقعاً چند نفر عضو دارد و چند نفر رأی می دهند. این فقط بحث اتاق نیست. بحث همه انجمن ها و صنوف هم هست. نظام مهندسی چند تا عضو دارد و چند تا شرکت می کنند؟یا نظام پزشکی؟ اتاق اصفهان حداقلش 10 هزار کارت دارد که تمدید نشده؛ کارت بازرگانی من به علت بدهی مالیاتی، بدهی بیمه و یا مشکلات کارگری تمدید نشده، من نمی توانم بیایم شرکت کنم. بگویم ببخشید مثلاً آقای فلانی نماینده من است.آن وقت می خواهیم این اتاق، کارآمد باشد؟ منی که امروز کارت بازرگانی ام تمدید نشده و صنعتگر م، تولیدگر م، کشاورزم، صادرات و واردات دارم نمی توانم رأی بدهم پس چه کسی برود از حقوق من دفاع کند؟ آن وقت این اتاق، اتاق مردمی است؟ اتاق صنعت و معدن است؟ اتاق کشاورزی است؟ دنبال که می گردید؟دنبال این که منِ سرمایه گذار بیایم این جا سرمایه گذاری کنم بعد هم بدهی بانکی پیدا کنم و کارتم تمدید نشود؟ الآن درآمد اتاق بازرگانی از شش میلیارد هم بالاتر است. وقتی چنین پولی وجود دارد، طبیعتاً جلوی برخی صراحت ها گرفته می شود. اتاق دنبال این نیست که منِ تولیدکننده را جذب کند، دنبال این است که فلان مدیر عامل را جذب کند، کسی به درد من نمی رسد. اتاق واقعاً در انحصار صنایع بزرگ است. ماهی بزرگ ها ماهی کوچک ها را می خورند. اگر می خواهیم اتاق صنعت و معدن مان قوت بگیرد باید جدا سازی کنیم، یک مقداری صنایع را بشکافیم. نترسیم. در اتاق بازرگانی، اتاق اقتصاد راه بیندازیم نه اتاق فلان آدم با 12 هزار کارگر! متأسفانه اتاق بازرگانی در یک جزیره امن واقع شده و باید این جزیره امن را شکست. کسی که 50 تا کارگر و 50 تا خانوار را اداره می کند هم صنعت است. به داد آن ها برسید.