اقتصاد بازار: نصيرالدين ضویي مدیر فروش و بازاریابی شرکت دانیلی در ایران است. او اعتقاد دارد که ایران از نظر توجيه اقتصادي و مزيتهاي رقابتي و صادراتي در صنعت فولاد، بهترین کشور در دنیا برای سرمایه گذاری است! چرا که این کشور در قلب دنیا قرار دارد و هزینه های حمل و نقل، مواد اولیه و انرژی ارزان تری به نسبت ديگر رقباي خارجي برای تولید فولادهاي کیفی دارد.
اما آیا افق تولید 55 میلیون تن فولاد خام در سند 1404 صنعت فولاد ایران منطقی است؟ آیا سرمایه گذاران خارجی در ماه های پس از برجام رغبت بیشتری به ورود و سرمایه گذاری بر بازاراهای ایران داشته اند؟ و آیا محور توسعه سرمایه گذاری در صنعت فولاد ایران در تولید فولاد های تجاری دنیا قراردارد؟
به اعتقاد مدير فروش و بازاريابي شركت دانيلي در ايران، از دیدگاه کارشناسی عدد 55 میلیون تن غیر واقعی است و می توان میزان درست آن را بین 40 تا 44 میلیون تن فولاد خام دانست و برای رسیدن به این هدف نیز نیازمند پارامترهای بسیاری همچون جذب سرمایه گذارهاي خارجي، استفاده از تکنولوژی های روز دنيا و از همه مهمتر مدیریت درست هستیم.
سيد نصيرالدين ضوئي، در گفت و گو با اقتصاد بازار تاکید دارد: ایران در تامین مواد اولیه تولید فولاد جزو معدود کشورهایی است که می تواند خودکفا باشد و در این مسیر باید به تکنولوژی های روز دنيا تجهیز شود و قطعا سرمایه گذاری در زنجیره مواد اولیه فولاد بسیار سودمندتر است.
ضوئی با اشاره به اینکه بیشتر سرمایه گذاري هاي صنعت فولاد در ایران بر روی فولادهای تجاری همچون میلگرد و یا ورق های فولادی ساده انجام شده است، ادامه می دهد: با نگاهی به بازارهای جهانی، کشورهایی موفق بودند که به سمت توليد مواد اوليه صنعت فولاد، فولادهای آلیاژی و فولادهای ویژه رفته اند. وی رکود صنعت فولاد را ناشی از عوامل بیرونی و درونی می داند و می گوید: چین با تولید 51 درصد فولاد دنیا با وجودی که معادن سنگ آهن، مواد اولیه و انرژی ارزان همانند ایران ندارد، سهم بالایی را در بازارهای جهانی فولاد به خود اختصاص داده و قیمت تمام شده آنها بسیار رقابتی تر فولادسازان ایرانی و ديگر كشورها است.
وی می افزاید: با دامپینگ قيمت فولاد توسط فولادسازان چيني طی دو سال گذشته بسیاری از فولادسازان دنیا به زانو درآمدند البته در این شرایط کشورهای اروپایی و آمریکایی با اعمال سیاست آنتی دامپینگ و افزایش تعرفه واردات فولاد از واردات بی رویه فولاد چینی جلوگیری کرده و از این طریق به حمایت تولیدکننده داخلی خود پرداخته است.
مدير فروش و بازاريابي شركت دانيلي در ايران با طرح این سوال که چرا با وجود این شرایط، قیمت تمام شده فولادسازان چینی بسیار پایین تر از دیگر فولادسازان دنیا همچون ایران باشد؟، می گوید: ایران دارای معادن سنگ آهن، انرژی و گاز ارزان قیمت است اما اینکه نتواسته موفق به تولید فولاد با قيمت تمام شده پايين تر از چين شود به نحوه مدیریت زنجيره تامين، همچنین کاهش بهای تمام شده در زنجیره صنعت فولاد و مديريت صنعت فولاد و نياز به اصلاح بعضي قوانين مصوب شده توسط مراجع ذي صلاح در صنعت فولاد بازمی گردد.
ضوئی، با اشاره به اینکه در دنیا تنها چند شرکت هستند که قدمتی بیش از یک قرن در حوزه تامین تکنولوژی های فولادی دارند، اضافه کرد: پایه و اساس تکنولوژی فولادی ایران از کشورهای آلمان و ایتالیا بوده است. این کارشناس حوزه فولاد ایران تاکید می کند: بعد از برجام ما شاهد بازگشایی برخی خطوط اعتباری مالی بین ایران و برخی کشورهای اروپایی به خصوص در حوزه صنعت فولاد بوده ایم. وی با تاکید بر اینکه برجام گشایش های خوبی برای طرح فولادی کشورمان خواهد داشت، تصریح می کند: پس از برجام با گشایش هایی که در حال ايجاد شدن است، حداقل طرح های نیمه تمام و جديد فولادی کشور در راستاي افق ١٤٠٤ صنعت فولاد به اتمام خواهد رسید و همچنین برای تامین مالی (فاینانس) طرح های جدید مشکلی نخواهیم داشت و به طور قطع قیمت تمام شده ساخت كارخانجات توليد كننده محصولات فولادی در ایران با استفاده از فاینانس و وام های خارجی ارزانتر از تامين مالي داخل كشور خواهد بود.
به گفته وی، در حال حاضر بسیاری از کشورها از جمله چین، کره، آلمان، ایتالیا و ... در حال مذاکره برای سرمایه گذاری در صنعت فولاد ایران هستند و بعضي از اين كشورها هم قراردادهايي را به امضا رسانده اند. از سوی دیگر ایران می تواند باکیفیت ترین محصولات فولادي را با ارزش افزوده بالا و قيمت تمام شده كمتر به نسبت ديگر فولادسازان در جهان تولید و صادر کند.
مدير فروش و بازاريابي شركت دانيلي در ايران ادامه می دهد: یکی از مواردی که باید در قراردادهای فولادی با شركت هاي خارجي به آن اشاره كرد، انتقال دانش و تکنولوژی ها و آموزش به متخصصان ایرانی است. البته برخی تکنولوژی ها به دلیل اینکه داراي ثبت اختراع و مالكيت معنوي هستند و توسط شركت هاي خارجي ثبت شده اند و به راحتي نميتوان از آنها خواست كه دانش فني و روش ساخت اين تكنولوژي ها را در اختيار متخصصان ايراني قرار دهند. وی پيشنهاد می دهد: متخصصان ایرانی در مراکز تحقیقات و توسعه صنعت فولاد، با مهندسی معکوس به علوم جدید دست پیدا کنند و اين تكنولوژي ها را بومي سازي كنند. وی تاکید می کند: ایران از لحاظ دانش فني فولاد و متخصصان آموزش دیده، فاصله ای با کشورهای برتر دنیا در زمینه فولاد ندارد و مشکل این صنعت بیشتر به سوء مدیریت بر می گردد. به عنوان مثال بسیاری از شرکت های فولادی ما در وسط بیابان و در محلی که آب در آن نیست راه اندازی شده اند و این به معنای نابودی سرمایه های کشورمان است.
ضوئی در خصوص پیش بینی آینده صنعت فولاد، معتقد است: امروز بازارهای جهانی فولاد رقابت نزدیکی با یکدیگر دارند و بسیاری از کشورها درگیر رکود هستند بنابراین نمي توانیم پیش بینی های دقیقي براي محصولات فولادی بیشتر از ٣ ماه داشته باشیم. اما بعد از برجام رویکرد کلی صنعت فولاد ایران مثبت است چرا که شرایط بهتر از زمانی است که اصلا جذب سرمایه گذار خارجي نداشتیم و شرايط حضور اكثر شركت هاي صاحب نام تكنولوژي در ايران فراهم نبود.