اخیرا فرانسه سفیر فناوری را در دره سیلیکون منصوب کرده است. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، “دیوید مارتینون” را به عنوان “سفیر امور دیجیتالی”، با صلاحیت رسیدگی به مسائل دیجیتالی که با وزارت امور خارجه سروکار دارد منصوب کرده است. این انتصاب بخشی از استراتژی بین‌المللی دیجیتالی فرانسه است. طبق گفته “پاراگ خاننا” استراتژیست ژئوپولتیک، شرکت‌های فناوری پیشرفته در جهان دارای تاثیر بین‌المللی و قدرت اقتصادی بیشتری از دهها کشور دیگر می‌باشند. در سال ۲۰۱۶، نقدینگی اپل بیش از تولید ناخالص داخلی (GDP) دو سوم کشورهای جهان بود. در سال ۲۰۱۶، سیاست خارجی جایزه دیپلمات سال خود را به “اریک اشمیت” مدیرعامل شرکت الفابت گوگل اعطا کرد. این جایزه برای مشارکت گوگل در روابط بین‌المللی از طریق توانمندسازی شهروندان در سطح جهانی بود. این تحولات به برتری و برجسته شدن شهرهای فناوری درعرصه جهانی اشاره می کنند. دولت‌های ملی دیگر تنها بازیگران در امور بین المللی نیستند؛ و شهرها نیز در مرکز توجه قرار دارند.
ظهور شهرها با عنوان “واحدهای دیپلماتیک مستقل” ممکن است یکی از مشخصه‌های قرن ۲۱ باشد.
در حال حاضر، فقط ۱۰۰ شهر برای ۳۰ درصد اقتصاد جهان و تقریبا تمامی نوآوری آن وجود دارد. نیویورک و لندن، با هم، ۴۰ درصد سرمایه گذاری در بازار جهانی را نشان می‌دهند. با توجه به گفته موسسه جهانی مک کینزی، ۶۰۰ شهر برتر تقریبا ۶۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تولید می کنند و تا سال ۲۰۲۵ به ۲۵ درصد از جمعیت جهان می‌رسد.
اخیرا فرانسه سفیر فناوری را در دره سیلیکون منصوب کرده است. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، “دیوید مارتینون” را به عنوان “سفیر امور دیجیتالی”، با صلاحیت رسیدگی به مسائل دیجیتالی که با وزارت امور خارجه سروکار دارد منصوب کرده است. که شامل نظارت دیجیتالی، مذاکرات بین‌المللی و حمایت از عملیات‌های صادرات شرکت‌های دیجیتالی است. این انتصاب بخشی از استراتژی بین‌المللی دیجیتالی فرانسه است که سیاست خارجی‌اش بر ان متمرکزشده است. و فرانسه در انجام اینکار تنها نیست.
در اوایل سال ۲۰۱۷، دانمارک “سفیر حوزه فناوری را در صنعت فناوری منصوب کرد. “کاسپر لینگ” احتمالا اولین نماینده اعزامی به دره سیلیکون با حکم واضحی است که روابط بهتری را با شرکت‌های بزرگ فناوری برقرار می‌کند.
آندرس ساموئوزن، وزیر امور خارجه، در مصاحبه‌ای با روزنامه دانمارکی “پالیتیکن” گفت: شرکت‌های بزرگ بر کل کشور دانمارک تاثیر می‌گذارند.
وی اشتباه نمی‌‌کند. طبق گفته “پاراگ خاننا” استراتژیست ژئوپولتیک، شرکت‌های فناوری پیشرفته در جهان دارای تاثیر بین‌المللی و قدرت اقتصادی بیشتری از دهها کشور دیگر می‌باشند. در سال ۲۰۱۶، نقدینگی اپل بیش از تولید ناخالص داخلی (GDP) دو سوم کشورهای جهان بود.
در سال ۲۰۱۶، سیاست خارجی جایزه دیپلمات سال خود را به “اریک اشمیت” مدیرعامل شرکت الفابت گوگل اعطا کرد. این جایزه برای مشارکت گوگل در روابط بین‌المللی از طریق توانمندسازی شهروندان در سطح جهانی بود.
چه چیزی در مورد حوزه فناوری متفاوت است؟
انتصابات اخیر سفیر نه تنها نقش سیاسی و اقتصادی-اجتماعی فناوری را نشان داده، بلکه بیان می‌کند که چگونه دیپلماسی در حال تکامل و سازگاری با تغییرات مخرب جوامع ما است.
این تحولات به برتری و برجسته شدن شهرهای فناوری درعرصه جهانی اشاره می کنند. دولت‌های ملی دیگر تنها بازیگران در امور بین المللی نیستند؛ و شهرها نیز در مرکز توجه قرار دارند.
برخلاف لابی گری دولت‌ها در شهرهای بزرگ جهان، نسل جدید دیپلمات‌ها شهرهای فناوری را با بخش‌های فناوری چند تریلیون دلاریشان هدف قرار می‌دهند. همچنین آنها گفتگوی مستقیم با سازمانهایی تقویت کرده که اثرات اقتصادی غول پیکری دارند. برای مثال، در سال ۲۰۱۶، گوگل به تزریق ۲۲۲ میلیارد دلار در فعالیت اقتصادی فقط در امریکا کمک کرد.
“سفیران گوگل” فقط دره سیلیکون را هدف قرار نخواهند داد. دفتر سفیر فناوری دانمارک دارای تیمی با حضور فیزیکی در ۳ منطقه زمانی در امریکای شمالی، اروپا و آسیا است. همچنین با مراکز فناوری در سراسر جهان ارتباط دارد.
این مراکز فناوری با عنوان بخشی از سیاره بهم پیوسته، نقش فعالی در اقتصادی جهانی دارد. تصمیم گیرندگان موارد ضروری را برای ایجاد روابط خوب تشخیص داده و برنامه‌ها و سیاست‌های غول‌های فناوری را درک می کنند.
شهرها با عنوان واحدهای دیپلماتیک مستقل
دیپلماسی فناوری: شهرها عصر جدیدی از نوآوری و سیاست دیجیتالی را راه اندازی می‌کنند
ظهور شهرها با عنوان “واحدهای دیپلماتیک مستقل” ممکن است یکی از مشخصه‌های قرن ۲۱ باشد. در حال حاضر، فقط ۱۰۰ شهر برای ۳۰ درصد اقتصاد جهان و تقریبا تمامی نوآوری آن وجود دارد. نیویورک و لندن، با هم، ۴۰ درصد سرمایه گذاری در بازار جهانی را نشان می‌دهند. با توجه به گفته موسسه جهانی مک کینزی، ۶۰۰ شهر برتر تقریبا ۶۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تولید می کنند و تا سال ۲۰۲۵ به ۲۵ درصد از جمعیت جهان می‌رسد.
مک کینزی انتظار دارد که ۱۳۶ شهر جدید تا سال ۲۰۲۵ به ۶۰۰ شهر برتر برسد. تمامی این شهرهای جدید از کشورهای درحال توسعه هستند- ۱۰۰ تا از آنها فقط از چین می‌باشند.
به نظر می‌رسد این شهرهای جهانی بر قرن ۲۱ چیره شوند. آنها تبدیل به آهنرباهایی برای فعالیت اقتصادی و موتورهای جهانی شدن می شوند.خاننا بیان می کند:
“شهرها بجای دولت‌ها یا ملت‌ها تبدیل به جزایر حکومتی می‌شوند که درآن نظم جهان آینده ایجاد خواهد شد”.
همچنین وی مطرح می‌کند که اتصال از طریق ماتریس وسیع زیرساختار (۶۴ میلیون کیلومتر جاده، ۴ میلیون کیلومتر راه آهن و ۱ میلیون کیلومتر کابلهای اینترنت) به مراتب از اهمیت ۵۰۰ هزار کیلومتر مرزهای بین‌المللی مهمتر می‌باشد.
هنوز سوالات بیشتر از پاسخ‌ها است
همانطور که بیشتر شهرها رهبری خود را در صحنه جهانی ادعا می‌کنند، شبکه‌ها و مکانیسم‌های جدید (برای مثال شهرهای C40) نیز می‌توانند ظهور کنند که می‌تواند نسل جدیدی از دیپلماسی را نشان داده که با شهرها بجای مشارکت دوجانبه بین ملت‌ها ارتباط دارد و با آنها همکاری می‌کند.
اگرچه این پست‌های دیپلماتیک جدید منافع زیادی را ایجاد کرده‌اند، اما سوالات همچنان ادامه دارند.
آیا این دوره دیپلماسی فناوری باعث ایجاد راههای همکاری برای توسعه و دستیابی به اولویت‌های سیاست خارجی خواهد شد؟ آیا به یک اولویت جهانی متحد تبدیل می‌شود؟
آیا این انتصاب‌ها تحولی را در روابط بین‌المللی نشان می‌دهد؟ آیا شرکت‌های بزرگ فناوری نیز ظرفیت‌های دیپلماتیک را توسعه می‌دهند؟
و آیا ما شاهد ظهور یک ایدئولوژی پسا-ملی از اصول حکومت کشوری هستیم، که وفاداری افراد به شهر بهتر از به یک ملت است؟
بخش بعدی چیست؟
هیچ کسی با این انتصاب‌ها هیجان زده نخواهد شد. بسیاری از افراد اهمیت خود را کم می‌دانند. سایر افراد نیز ادعا می‌کنند که شرکت‌های فناوری طی سال‌ها در سراسر جهان مشغول بکار بوده، و آنها در هر صورت با عنوان بخشی از فعالیت‌های “کسب و کار معمولی” کار می‌کنند.
اینکه آیا شما با این موضوع موافق هستید یا آن را رد می کنید، نظم جدید جهانی در اطراف شهرها و شرکت های آنها بجای ملت‌ها و مرزهای آنها درحال پیدایش می باشد. این شهرها ممکن است مسیرهایی را به دیپلماسی مستقل شخصی خود مطرح کرده و قوانین رفتاری خود را تدوین نمایند.
هر کسی حدس می زند که آیا آینده متحمل هرگونه تشابهی با حوزه فناوری ویا چیز دیگری که ما هنوز تصور نکرده ایم می‌شود. اهمیت این انتصاب‌ها واضح خواهد شد همچنانکه ماموران سیاسی همکاری کرده و ما احتمالات را درک می‌کنیم.
منبع: theconversation