در سی امین روز شهریورماه، سکه تمام بهار آزادی و دلار در دو جهت مخالف حرکت کردند. دلار از همان ابتدای روز ظرفیت کاهش قیمت را از خود نشان داد و توانست به زیر مرز ۱۱ هزار و ۵۰۰ تومانی بازگردد. سکه نیز با کمک افزایش بهای اونس در روز جمعه تا محدوده ۴ میلیون و ۸۰ هزار تومانی افزایش پیدا کرد.
روز شنبه، شاخص ارزی ۳۰ تومان افت قیمت را به ثبت رساند و به بهای ۱۱ هزار و ۴۸۰ تومان رسید. این افت در حالی صورت گرفت که بسیاری از افزایشیهای بازار عبور از مرز مقاومتی اول ۱۱ هزار و ۵۰۰ تومانی را به معنای آمادگی دلار برای رشد بیشتر تفسیر کرده بودند و انتظار داشتند قیمت در هفته جاری به سوی سطح ۱۱ هزار و ۸۰۰ تومانی قدم بردارد. در چنین شرایطی، افت روز شنبه برای آنها غیرمنتظره بود، خصوصا آنکه وزارت خزانهداری آمریکا در ساعات پایانی روز جمعه، تحریمهای جدیدی را در مورد ایران اعمال کرده بود. درست است که برخی از تحلیلگران عنوان کرده بودند که تحریمهای جدید اثر زیادی بر اقتصاد ایران نخواهد داشت و ایران تحریمهای سختتری را از سر گذرانده است؛ با این حال، افزایشیها به واسطه انتظارات خود مبنی بر افزایش خریدها در نتیجه عبور از یک سطح فنی مهم انتظار داشتند که خبر تحریمها با واکنش بیشتری از سوی بازار مواجه شود.
یکی از دلایلی که از نظر معاملهگران موجب شد بازار ارز داخلی به این تحریمها واکنش افزایشی خاصی نشان ندهد، کاهش بهای نرخ حواله درهم بود که به زیر ۳ هزار و ۱۵۰ تومان بازگشت. شاید مهمترین سیگنالی که هر روز صبح توسط معاملهگران بازار تهران و شهرستانها رصد میشود، همین نرخ حواله درهم باشد.
در این میان، عدهای از فعالان نیز نظر متفاوتی داشتند. این گروه عنوان میکردند، تحریم به هر حال میتواند اقتصاد را دچار مشکلاتی کند، ولی آنچه برخی از معاملهگران از این تحریمها تفسیر کردند آن بود که دیگر درگیری نظامی قرار نیست رخ بدهد. در واقع این گروه عنوان میکردند، آمریکا با وضع این تحریمها نشان داد که تمایل دارد فشارهای اقتصادی را افزایش دهد و از درگیری نظامی استقبال نمیکند. برجسته شدن دوباره این تصور بار دیگر بخشی از نگرانیهای معاملهگران ارزی را تعدیل کرد.
در این میان، گروه دیگری از معاملهگران افت روز شنبه را به یک عامل تکراری نسبت میدادند. از نظر آنها، وقتی تحریمی اعمال میشود، نوسان گیران این احتمال را بالاتر میدانند که بازارساز در بازار با قدرت بیشتری مداخله کند. این تصور موجب میشود معاملهگران با احتیاط بیشتری اقدام به خرید و فروش کنند. با این حال، آنچه مسلم است روز شنبه حجم خرید و فروشها در بازار چنان زیاد نبود که زمینهساز نوسانهای شدید در این بازار شود. به نظر میرسد، نوسانگیران و معاملهگران بزرگ همچنان باور دارند که بازار ارز مکان مناسبی برای سرمایهگذاری نیست و ترجیح میدهند تومان خود را در بازارهایی قرار بدهند که امکان سود بیشتری دارند. یکی از بازارهایی که در سال ۹۸ نظر معاملهگران را به خود بسیار جلب کرده است، بازار سهام بوده که پیاپی رکوردهای تازهای را به ثبت رسانده است.
در بازار سکه نیز با وجود افزایش قیمت روز شنبه میتوان گفت تقاضای آن چنانی در بازار وجود ندارد. سکه روز شنبه ۱۵ هزار تومان افزایش قیمت را به ثبت رساند و به بهای ۴ میلیون و ۸۰ هزار تومان رسید. به باور فعالان، این افزایش قیمت بیشتر ناشی از افزایش بهای اونس در بازارهای جهانی بود که طی روز جمعه به حدود هزار و ۵۱۶ دلار رسید. معاملهگران بازارهای جهانی انتظار دارند رشد بهای طلای جهانی در هفته جاری نیز ادامه پیدا کند. به نظر میرسد همین موضوع انتظار بازیگران بازار سکه داخلی را تحت تاثیر قرار داد و زمینهساز رشد قیمتی سکه در روز افت دلار شد. با این حال، رشد بهای سکه به اندازهای نبود که بتوان از ورود تقاضای سنگین به آن سخن گفت. سکه مدتهاست که در دامنه ۴ میلیون تا ۴ میلیون و ۲۰۰ هزارتومانی نوسان میکند و تنها در مقاطع کوتاهی به زیر مرز ۴ میلیونی رفته و هرگز توان افزایشهای سنگین را از خود نشان نداده است.